ပိယဇာတိကသုတ္
အက်ဉ္း – ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏ ဟု ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ ေဇတဝန္ ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊
သူျကြယ္တစ္ေယာက္၏ ခ်စ္စရာ တစ္ဦးတည္းေသာ သား ေသဆံုး၏။ ထိုသူျကြယ္သည္ သား ေသဆံုးျခင္းေၾကာင့္ အလုပ္ကိစၥကို မလုပ္လို၊ ထမင္းကိုလည္း မစားလို။ သုသာန္သို႔ သြား၍ ''သား အဘယ္မွာနည္း၊ သား အဘယ္မွာနည္း'' ဟု ငိုေျကြး၏။ ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထိုင္ေန၏။
ထိုသူျကြယ္ကို ျမတ္စြာဘုရား သည္ ''သူျကြယ္ သင္၏ မ်က္စိစေသာ ဣေျနဿဒတို႔သည္ ေဖာက္ ျပန္စြာ ရွိေပစြ'' ဟု မိန္႔၏။ အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏ္ုပ္၏ မ်က္စိစေသာ ဣေျနဿဒတို့သည္ အဘယ္မွာ ေဖာက္ေဖာက္ ျပန္ျပန္ မရွိဘဲ ေနကုန္အံ့နည္း။
အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္၏ ခ်စ္စရာ တစ္ဦးတည္းေသာ သား ေသဆံုး၏။ သား ေသဆံုးျခင္းေၾကာင့္ အလုပ္ကိစၥကို မလုပ္လို၊ ထမင္းကိုလည္း မစားလို။ သုသာန္သို႔ သြား၍ ''သား အဘယ္မွာနည္း၊ သား အဘယ္မွာနည္း'' ဟု ငိုေျကြးပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
သူျကြယ္ ဤအရာသည္ ဤအတိုင္းပင္ ျဖစ္ေပ၏၊ သူျကြယ္ ဤအရာသည္ ဤအတိုင္းပင္ ျဖစ္ေပ၏။ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏ ဟု အဘယ္သူအား ျဖစ္လိမ့္မည္နည္း။ ႏွစ္သက္ျခင္း ဝမ္းေျမာက္ျခင္းတို႔သည္သာ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။ ထို႔ေနာက္ ထိုသူျကြယ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕သျဖင့္ ေနရာမွ ထသြားေလ၏။
ထိုအခါ မ်ားစြာကုန္ေသာ ေလာင္းကစားသမား တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား အနီး၌ အန္ ကစားေနၾက၏၊ ထိုသူျကြယ္သည္ ထိုကစားသမားတို႔ကို ''အခ်င္းတို႔ ရဟန္းေဂါတမသည္ သူျကြယ္ ဤအရာသည္ ဤအတိုင္းပင္ ျဖစ္ေပ၏၊ သူျကြယ္ ဤအရာသည္ ဤအတိုင္းပင္ ျဖစ္ေပ၏။ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏ ဟု (မိန္႔ဆို၏)။ အသွ်င္ဘုရား ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏ ဟု အဘယ္သူအား ျဖစ္လိမ့္မည္နည္း။ ႏွစ္သက္ျခင္း ဝမ္းေျမာက္ျခင္းတို႔သည္သာ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။ အခ်င္းတို႔ ငါသည္ ရဟန္း ေဂါတမ၏ စကားကို မႏွစ္ၿမိဳ႕၍ ေနရာမွထကာ ဖဲခဲ့ၿပီ'' ဟု ေျပာဆို၏။
''သူျကြယ္ ဤအရာသည္ ဤအတိုင္း ျဖစ္၏၊ သူျကြယ္ ဤအရာသည္ ဤအတိုင္း ျဖစ္၏။ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းတို႔သာ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚ၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏'' ဟု (ေျပာဆိုၾက ကုန္၏)။ ထိုအခါ ထိုသူျကြယ္သည္ ''ငါ၏ ဝါဒသည္ ကစားသမားတို႔၏ ဝါဒႏွင့္ ညီမွ်၏'' ဟု ဆို၍ ဖဲသြားေလ၏။ ထိုအခါ ဤစကား အေၾကာင္းအရာသည္ အဆင့္ဆင့္ နန္းေတာ္တြင္းသို႔ တိုင္ေရာက္ေလ၏။
ထိုအခါ ပေသနဒိေကာသလမင္းႀကီးသည္ မလဿလိကာမိဖုရားႀကီးကို ''မလဿလိကာမိဖုရား သင္ မိဖုရား၏ ရဟန္းေဂါတမသည္ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏ ဟု ေဟာေတာ္မူ သတတ္'' ဟု မိန္႔ဆို၏။
မင္းႀကီး အကယ္၍ ဤစကားကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူသည္ ျဖစ္အံ့၊ ဤစကားသည္ ဤအတိုင္းမွန္ေပ၏ ဟု (သံေတာ္ဦး တင္ေလ၏)။ မလဿလိကာမိဖုရားသည္ ရဟန္းေဂါတမ ေျပာဆိုေသာ စကားတိုင္းကိုပင္ ဤစကားကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူသည္ ျဖစ္အံ့၊ ဤစကားသည္ ဤအတိုင္း မွန္ေပ၏ ဟု အလြန္ ဝမ္းေျမာက္ ႏွစ္သက္ေလ့ရွိ၏၊ ''ဆရာ ေျပာဆိုတိုင္းေသာ စကားကို သာလွ်င္ တပည့္သည္ 'ဆရာ ဤစကားသည္ မွန္ပါ၏၊ ဆရာ ဤစကားသည္ မွန္ပါ၏' ဟု အလြန္ ဝမ္းေျမာက္ သကဲ့သို႔၊ မလဿလိကာမိဖုရား သင္လည္း ရဟန္းေဂါတမ ေျပာဆိုေသာ စကားတိုင္းကိုပင္ 'မင္းႀကီး ဤစကားကို အကယ္၍ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူသည္ ျဖစ္အံ့၊ ဤစကားသည္ ဤအတိုင္း မွန္ေပ၏' ဟု အလြန္ ဝမ္းေျမာက္၏။ မျမတ္ႏိုး အပ္ေသာ မလဿလိကာ သြားေလာ့၊ ပ်က္စီးေလေလာ့'' ဟု (ေျပာဆို၏၊ ေအာ္ေငါက္၏)။
ထိုအခါ မလဿလိကာမိဖုရားသည္ နာဠိဇဃၤပုဏၰားကို ေခၚ၍ ''ပုဏၰား သင္ လာေလာ့၊ ျမတ္စြာဘုရား ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ငါ၏ စကားျဖင့္ ျမတ္စြာ ဘုရား၏ ေျခေတာ္တို႔ကို ဦးတိုက္ေလာ့၊ အနာကင္းေၾကာင္း ေရာဂါကင္းေၾကာင္း က်န္းမာေၾကာင္း သန္စြမ္းေၾကာင္း ခ်မ္းသာစြာ ေနရေၾကာင္းတို႔ကို ေမးေလွ်ာက္ ေလာ့၊ 'အသွ်င္ဘုရား မလဿလိကာမိဖုရားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေျခေတာ္တို႔ကို ဦးတိုက္ပါ၏၊ အနာ ကင္းေၾကာင္း ေရာဂါ ကင္းေၾကာင္း က်န္းမာေၾကာင္း သန္စြမ္းေၾကာင္း ခ်မ္းသာစြာ ေနရေၾကာင္းတို႔ကို ေမးျမန္းပါ၏' ဟု ေလွ်ာက္ေလေလာ့၊ ထို႔ျပင္ 'အသွ်င္ဘုရား ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ခ်စ္ျခင္းလွ်င္ အမြန္အစ ရွိကုန္၏ဟု ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူဖူးပါသေလာ' ဟုလည္း ေလွ်ာက္ေလေလာ့။ ျမတ္စြာ ဘုရား ေဟာၾကားေတာ္ မူသည့္အတိုင္း ေကာင္းစြာ မွတ္သား နာယူခဲ့၍ ငါ့အား ေျပာၾကားေလာ့၊ ျမတ္စြာဘုရားတို႔သည္ ခြၽတ္ယြင္းေသာ စကားကို မေျပာဆိုၾကကုန္'' ဟု ေျပာဆို၏။
''အသွ်င္မိဖုရားႀကီး ေကာင္းပါၿပီ'' ဟူ၍ သာလွ်င္ နာဠိဇဃၤပုဏၰားသည္ မလဿလိကာ မိဖုရားႀကီးအား ျပန္ေလွ်ာက္ၾကား၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာ ေျပာဆို၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ စကားကို ေျပာဆို ၿပီးဆံုးေစ၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားကို ''အသွ်င္ေဂါတမ မလဿလိကာမိဖုရားသည္ အသွ်င္ေဂါတမ၏ ေျခေတာ္တို႔ ကို ဦးတိုက္ပါ၏၊ အနာကင္းေၾကာင္း ေရာဂါကင္းေၾကာင္း က်န္းမာေၾကာင္း သန္စြမ္းေၾကာင္း ခ်မ္းသာစြာ ေနရေၾကာင္းတို႔ကို ေမးလိုက္ပါ၏၊ ထို႔ျပင္ 'အသွ်င္ဘုရား ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ခ်စ္ျခင္းလွ်င္ အမြန္အစ ရွိကုန္၏ ဟု ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူ ဖူးပါသေလာ' ဟူ၍ လည္း ေျပာဆို မွာထား လိုက္ပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား ဤအရာသည္ ဤအတိုင္း ျဖစ္၏၊ ပုဏၰား ဤအရာသည္ ဤအတိုင္း ျဖစ္၏။ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏။
သာဝတၳိျပည္၌ တစ္ေယာက္ေသာ မိန္းမ၏ အမိသည္ ေသဆံုး၏၊ ထိုမိန္းမသည္ ထိုအမိ ေသဆံုးျခင္းေၾကာင့္ ရူးသြပ္ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္သည္ ျဖစ္၍ လမ္းမတစ္ခုမွ လမ္းမတစ္ခုသို႔ လမ္းဆံု တစ္ခုမွ လမ္းဆံု တစ္ခုသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ''ငါ၏ အမိကို ျမင္ၾကသေလာ၊ ငါ၏ အမိကို ျမင္ၾကသေလာ'' ဟု ဆို၏။ ပုဏၰား သို့ျဖစ္၍ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပုသည္ကို သိသင့္၏။
သာဝတၳိျပည္၌ပင္ တစ္ေယာက္ေသာ မိန္းမ၏ အဖသည္ ေသဆံုး၏၊ ေမာင္ႀကီး ေမာင္ငယ္သည္ ေသဆံုး၏။ ညီမ အစ္မသည္ ေသဆံုး၏။ သားသည္ ေသဆံုး၏။ သမီးသည္ ေသဆံုး၏။ လင္ေယာက္်ားသည္ ေသဆံုး၏၊ ထိုမိန္းမသည္ ထိုလင္ေယာက္်ား ေသဆံုးျခင္း ေၾကာင့္ ရူးသြပ္ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္သည္ ျဖစ္၍ လမ္းမတစ္ခုမွ လမ္းမတစ္ခုသို႔ လမ္းဆံု တစ္ခုမွ လမ္းဆံု တစ္ခုသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ''ငါ၏လင္ ေယာက္်ားကို ျမင္ၾကပါ သေလာ၊ ငါ၏ လင္ေယာက္်ားကို ျမင္ၾကပါ ကုန္၏ေလာ'' ဟု ဆို၏။ ပုဏၰား သို့ျဖစ္၍ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပုသည္ကို သိသင့္၏။
သာဝတၳိျပည္၌ပင္ တစ္ေယာက္ေသာ ေယာက္်ား၏ အမိသည္ ေသဆံုး၏၊ ထိုေယာက္်ားသည္ ထိုအမိ ေသဆံုးျခင္းေၾကာင့္ ရူးသြပ္ စိတ္ပ်ံ႕ လြင့္သည္ ျဖစ္၍လမ္းမတစ္ခုမွ လမ္းမတစ္ခုသု႔ိ လမ္းဆံုတစ္ခုမွ လမ္းဆံုတစ္ခုသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ''ငါ၏အမိကို ျမင္ၾကသေလာ၊ ငါ၏ အမိကို ျမင္ၾကသေလာ'' ဟု ဆို၏။ ပုဏၰား သို့ျဖစ္၍ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပုသည္ကို သိသင့္၏။
သာဝတၳိျပည္၌ပင္ တစ္ေယာက္ေသာ ေယာက္်ား၏ အဖသည္ ေသဆံုး၏။ ညီအစ္ကိုသည္ ေသဆံုး၏။ အစ္မ ႏွမသည္ ေသဆံုး၏။ သားသည္ ေသဆံုး၏။ သမီးသည္ ေသဆံုး၏။ မယားသည္ ေသဆံုး၏၊ ထိုေယာက္်ားသည္ ထိုမယား ေသဆံုးျခင္းေၾကာင့္ ရူးသြပ္ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္သည္ ျဖစ္၍ လမ္းမတစ္ခုမွ လမ္းမတစ္ခုသို႔ လမ္းဆံုတစ္ခုမွ လမ္းဆံုတစ္ခုသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ''ငါ၏ မယားကို ျမင္ၾကသေလာ၊ ငါ၏ မယားကို ျမင္ၾကသေလာ'' ဟု ဆို၏။ ပုဏၰား သို့ျဖစ္၍ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပုသည္ကို သိသင့္၏။
သာဝတၳိျပည္၌ပင္ တစ္ေယာက္ေသာ မိန္းမသည္ မိမိလင္ ေယာက္်ား အိမ္မွ မိဘေဆြမ်ဳိးတိ႔ု အိမ္သို႔ သြားေရာက္ ေနထိုင္၏၊ ထိုမိန္းမ၏ မိဘေဆြမ်ဳိးတို႔သည္ လက္ရွိ လင္ေယာက္်ားႏွင့္ ျဖတ္၍ အျခားေယာက္်ားႏွင့္ ထိမ္းျမား လိုၾက၏၊ ထိုမိန္းမသည္ကား ထိုေနာက္ ထိမ္းျမားမည့္ ေယာက္်ားကို အလိုမရွိ၊ မႏွစ္သက္။ ထိုအခါ ထိုမိန္းမသည္ လက္ရွိလင္ ေယာက္်ားကို ''အရွင့္သား ဤေဆြမ်ဳိးတို႔သည္ ငါ့ကို သင္ႏွင့္ ျဖတ္၍ အျခားေယာက္်ားႏွင့္ ထိမ္းျမား လိုၾက၏၊ ငါသည္ ထိုေယာက္်ားကို အလိုမရွိ'' ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ ထိုလက္ရွိ လင္ေယာက္်ားသည္ ထိုမိန္းမကို ႏွစ္ပိုင္း ပိုင္းၿပီးလွ်င္ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ေသလြန္ေသာ ေနာက္ဘဝ၌ ေပါင္းၾကကုန္အံ့ ဟု ၾကံ၍ မိမိ ရင္ဘတ္ကို ေဖာက္ခြဲ၏။ ပုဏၰား သို့ျဖစ္၍ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပုသည္ကို သိသင့္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
နာဠိဇဃၤပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ စကားေတာ္ကို အလြန္ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေျမာက္၍ ေနရာမွ ထကာ မလဿလိကာ မိဖုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ေျပာဆိုခဲ့သမွ် စကား အလံုးစံုကို မလဿလိကာမိဖုရားႀကီးအား ေျပာၾကားေလ၏။ ထိုအခါ မလဿလိကာမိဖုရားႀကီးသည္ ပေသနဒိ ေကာသလ မင္းႀကီးထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ပေသနဒိေကာသလမင္းႀကီးကို မင္းႀကီး ဝဇိရီသတို႔ သမီးကို သင္မင္းႀကီး ခ်စ္သည္ မဟုတ္ေလာ ဟု (ေမးေလွ်ာက္၏)။ မလဿလိကာ မွန္၏၊ ဝဇိရီသတို႔သမီးကို ငါ ခ်စ္၏ ဟု (မိန္႔ဆို၏)။ အသင္ မင္းႀကီး၏ ဝဇိရီသတို႔သမီးငယ္၏ ေသဆံုးျခင္း တစ္မ်ဳိးတစ္မည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ သင္မင္းႀကီးအား ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ သည္ ျဖစ္မည္ေလာ ဟု (ေမးေလွ်ာက္ ၏)။ မလဿလိကာ ဝဇိရီသတို႔ သမီးငယ္၏ ေသဆံုးျခင္း တစ္မ်ဳိးတစ္မည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ ငါ့မွာ ေသေသာ္လည္း ေသရာ၏၊ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ သည္ အဘယ္မွာ မျဖစ္ဘဲ ရွိပါမည္နည္း ဟု (ဆို၏)။ မင္းႀကီး သိေတာ္မူ ျမင္ေတာ္မူ၍ ပူေဇာ္ အထူးကို ခံေတာ္ မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုအေၾကာင္းကို ရည္ရြယ္၍ ''ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏'' ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။
သင္မင္းႀကီးသည္ ဝါသဘ ခတၱိယာ မင္းသမီးကို ခ်စ္သည္ မဟုတ္ေလာ ဟု (ေမးေလွ်ာက္၏)။ မလဿလိကာမွန္၏၊ ဝါသဘခတၱိယာ မင္းသမီးကို ငါ ခ်စ္၏ ဟု (မိန္႔ဆို၏)။ ဝါသဘခတၱိယာ၏ ေသဆံုးျခင္း တစ္မ်ဳိးတစ္မည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ သင္မင္းႀကီးအား ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔ သည္ ျဖစ္မည္ေလာ ဟု (ေမးေလွ်ာက္ ၏)။ မလဿလိကာ ဝါသဘ ခတၱိယာ၏ ေသဆံုးျခင္း တစ္မ်ဳိးတစ္မည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ ငါ့မွာ ေသေသာ္လည္း ေသရာ၏၊ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ အဘယ္မွာ မျဖစ္ဘဲ ရွိပါမည္နည္း ဟု (ဆို၏)။ မင္းႀကီး သိေတာ္မူ ျမင္ေတာ္မူ၍ ပူေဇာ္ အထူးကို ခံေတာ္ မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္ မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရား သည္ ထိုအေၾကာင္းကို ရည္ရြယ္၍ ''ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏'' ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။
သင္မင္းႀကီးသည္ ဝိဋဋဴဘ စစ္သူႀကီးကို ခ်စ္သည္ မဟုတ္ေလာ ဟု (ေမးေလွ်ာက္၏)။ မလဿလိကာ မွန္၏၊ ဝိဋဋဴဘ စစ္သူႀကီးကို ငါ ခ်စ္၏ ဟု (မိန္႔ဆို၏)။ ဝိဋဋဴဘစစ္သူႀကီး၏ ေသဆံုးျခင္း တစ္မ်ဳိး တစ္မည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ သင္မင္းႀကီးအား ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ျဖစ္မည္ေလာ ဟု (ေမးေလွ်ာက္၏)။ မလဿလိကာဝိဋဋဴ ဘ စစ္သူႀကီး၏ ေသဆံုးျခင္း တစ္မ်ဳိးတစ္မည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ ငါ့မွာ ေသေသာ္လည္း ေသရာ၏၊ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ အဘယ္မွာ မျဖစ္ဘဲ ရွိပါမည္နည္း ဟု (ဆို၏)။ မင္းႀကီး သိေတာ္မူ ျမင္ေတာ္မူ၍ ပူေဇာ္ အထူးကို ခံေတာ္ မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္ မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရား သည္ ထိုအေၾကာင္းကို ရည္ရြယ္၍ ''ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏'' ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။
သင္မင္းႀကီးသည္ အကြၽႏု္ပ္ကို ခ်စ္သည္ မဟုတ္ ေလာ ဟု (ေမးေလွ်ာက္၏)။ မလဿလိကာမွန္၏၊ သင္မိဖုရားကို ငါ ခ်စ္ေပ၏ ဟု (ဆို၏)။ မင္းႀကီး ထိုအရာကို အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ အကြၽႏု္ပ္၏ ေသဆံုးျခင္း တစ္မ်ဳိး တစ္မည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း ေၾကာင့္ သင္မင္းႀကီးအား ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္း တို႔သည္ ျဖစ္မည္ေလာ ဟု (ေမးေလွ်ာက္၏)။ မလဿလိကာ သင္၏ ေသဆံုးျခင္း တစ္မ်ဳိးတစ္မည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ ငါ့မွာ ေသေသာ္လည္း ေသရာ၏၊ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ အဘယ္မွာ မျဖစ္ဘဲ ရွိပါမည္နည္း ဟု (ဆို၏)။ မင္းႀကီး သိေတာ္မူ ျမင္ေတာ္မူ၍ ပူေဇာ္ အထူးကို ခံေတာ္ မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းကို ရည္ရြယ္၍ ''ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏'' ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။
သင္မင္းႀကီးသည္ ကာသိတိုင္း ေကာသလတိုင္း တို႔ကို ခ်စ္သည္ မဟုတ္ေလာ ဟု (ေမးေလွ်ာက္၏)။ မလဿလိကာမွန္၏၊ ကာသိတိုင္း ေကာသလတိုင္းတို႔ကို ငါခ်စ္၏၊ မလဿလိကာ ကာသိတိုင္း ေကာသလတိုင္းတို႔၏ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ကာသိတိုင္း၌ ျဖစ္ေသာ စနဿဒကူးကို ခံစားသံုး ေဆာင္ရ၏၊ ပန္းနံ႕သာ နံ႕သာေပ်ာင္းတို႔ကို သံုးေဆာင္ရ၏ ဟု (ဆို၏)။ ကာသိတိုင္း ေကာသလတိုင္းတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ျခင္း တစ္မ်ဳိး တစ္မည္ ေျပာင္းလြဲျခင္းေၾကာင့္ သင္မင္းႀကီးအား ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ျဖစ္ကုန္ရာ သေလာ ဟု (ေမးေလွ်ာက္၏)။ မလဿလိကာ ကာသိတိုင္း ေကာသလတိုင္းတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ျခင္း တစ္မ်ဳိးတစ္မည္ ေျပာင္းလြဲျခင္းေၾကာင့္ ငါ့မွာ ေသေသာ္လည္း ေသရာ၏၊ ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ အဘယ္မွာ မျဖစ္ဘဲ ရွိပါမည္နည္း ဟု (ဆို၏)။ မင္းႀကီး သိေတာ္မူ ျမင္ေတာ္ မူ၍ ပူေဇာ္ အထူးကို ခံေတာ္ မူထိုက္ေသာ (အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို) ကိုယ္တိုင္မွန္စြာ သိေတာ္ မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုအေၾကာင္းကို ရည္ရြယ္၍ ''ပူေဆြးျခင္း ငိုေျကြးျခင္း ကိုယ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ ဆင္းရဲျခင္း ျပင္းစြာ ပင္ပန္းျခင္းတို႔သည္ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အစျပု၏'' ဟု ေဟာၾကားေတာ္ မူ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
မလဿလိကာ အံ့ဖြယ္ ရွိစြ၊ မလဿလိကာ မျဖစ္ဖူး ထူးကဲေပစြ ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပညာျဖင့္ ထုိးထြင္း၍ ျမင္ေတာ္ မူတတ္ပါေပစြ၊ မလဿလိကာ လာေလာ့၊ ႏႈတ္ေဆးေရ ေပးေလာ့ ဟု (မိန္႔၏)။ ထို႔ေနာက္ ပေသနဒိေကာသလမင္းႀကီးသည္ ေနရာမွ ထ၍ လက္ဝဲတစ္ဖက္ ပခုံး ထက္၌ ကုိယ္ဝတ္ကုိ စမၼယ္ တင္သည္ကုျိပဳ၍ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ လက္အုပ္ခ်ီ၍ ''နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာ သမၺဳဒဿဒသဿသ၊ နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒဿဒသဿသ၊ နေမာတႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒဿဒသဿသ'' ဟူ၍ သံုးႀကိမ္တုိင္တုိင္ ဥဒါန္း က်ဴးရင့္ေလ သတည္း။
ခုနစ္ခုေျမာက္ ပိယဇာတိကသုတ္ ၿပီး၏။
No comments:
Post a Comment