အဂၤုလိမာလသုတ္
အခါတစ္ပါး၌ ပေသနဒိေကာသလမင္း၏ ႏိုင္ငံေတာ္၌ ၾကမ္းျကုတ္ေသာ ေသြးစြန္းေသာ လက္ရွိေသာ သတ္ျဖတ္ ညႇဥ္းဆဲမႈ၌ စိတ္ေစာေသာ သတၱဝါတို႔၌ အသနား ကင္းမဲ့ေသာ အဂုၤလိမာလမည္ေသာ ခိုးသူသည္ ရွိ၏။ ထိုအဂၤုလိမာလ ခိုးသူသည္ ရြာ နိဂံုး နယ္ပယ္ တို႔ကိုဖ်က္ဆီး၏။ လူတို႔ကို သတ္ျဖတ္၍ လက္ေခ်ာင္း ပန္းကံုးကို ေဆာင္၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္၌ လွည့္လည္ ဆြမ္းခံ၍ ဆြမ္းစားၿပီးေနာက္ အိပ္ရာ ေနရာကို သိုမွီး သိမ္းဆည္း၍ သပိတ္ သကၤန္းကို ယူၿပီးလွ်င္ အဂၤုလိမာလ ခိုးသူ ရွိရာသို႔ ခရီးရွည္ ျကြေတာ္မူ၏။
နြားေက်ာင္းသား ဆိတ္ေက်ာင္းသား လယ္ထြန္ ေယာက္်ား ခရီးသြားတို႔သည္ အဂုၤလိမာလ ခိုးသူရွိရာသို႔ ခရီးရွည္ ျကြေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားကို ျမင္ၾက ကုန္ေသာ္ ''ရဟန္း ဤခရီးကို မသြားပါလင့္၊ ရဟန္း ဤခရီး၌ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ ေသြးစြန္းေသာ လက္ရွိေသာ သတ္ျဖတ္ ညႇဥ္းဆဲမႈ၌ စိတ္ေစာေသာ သတၱဝါတို႔၌ အသနား ကင္းမဲ့ေသာ အဂုၤလိမာလမည္ေသာ ခိုးသူသည္ ရွိ၏။ ထိုအဂၤုလိမာလ ခိုးသူသည္ ရြာ နိဂံုး နယ္ပယ္ တို႔ကိုဖ်က္ဆီး၏။ လူတို႔ကို သတ္ျဖတ္၍ လက္ေခ်ာင္း ပန္းကံုးကို ေဆာင္၏။ ထိုခရီးကို ေယာက္်ားတို႔သည္ တစ္က်ိပ္ ႏွစ္က်ိပ္ သံုးက်ိပ္ ေလးက်ိပ္ ငါးက်ိပ္ စသည္ျဖင့္ စုေပါင္း၍ သြားၾက၏၊ ထိုသူတို႔သည္လည္း အဂၤုလိမာလ လက္၌ ေသျကရ၏'' ဟု ေျပာဆို ေလွ်ာက္ထား ၾကကုန္၏။ ထိုသို႔ ေလွ်ာက္ထားေသာ္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆိတ္ဆိတ္ပင္ ျကြသြားေတာ္ မူ၏။ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္ တိုင္ေအာင္ ျမတ္စြာ ဘုရားကို ေလွ်ာက္ထားၾကကုန္၏။ ထိုသို႔ ေလွ်ာက္ေသာ္လည္း ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆိတ္ဆိတ္ပင္ ျကြသြားေတာ္ မူ၏။
အဂၤုလိမာလ ခိုးသူသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို အေဝးကပင္ ျမင္၍ ''အံ့ၾသဖြယ္ ရွိေပစြ၊ မျဖစ္ဖူးထူးေပစြ၊ ဤခရီးကို ေယာက္်ားတို႔သည္ တစ္က်ိပ္ ႏွစ္က်ိပ္ သံုးက်ိပ္ ေလးက်ိပ္ ငါးက်ိပ္ စသည္ျဖင့္ စုေပါင္း၍ သြားၾက၏၊ ထိုသူတို႔သည္လည္း ငါ၏ လက္၌ ေသျကရ၏။ သို႔စဉ္လ်က္ ဤရဟန္းသည္ အေဖာ္ မပါ တစ္ပါးတည္း မေလးမခံ့ လာ၏၊ ငါသည္ ဤရဟန္းကို သတ္ရမူ ေကာင္း၏'' ဟု အဂုၤလိမာလ ၾကံ၏။ အဂုၤလိမာလ ခိုးသူသည္ သန္လ်က္ႏွင့္ ကာကို ဆြဲကိုင္၍ ေလးႏွင့္ေတာင့္ကို လြယ္ကာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္မွ အေျပး လိုက္၏။ ျပကေတ့အတိုင္း ျကြသြားေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို အစြမ္းကုန္ ေျပးလိုက္ေသာ အဂၤုလိမာလ ခိုးသူ မမီႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တန္ခိုးျဖင့္ ဖန္ဆင္းေတာ္ မူ၏။
အဂၤုလိမာလသည္ ''အံ့ၾသဖြယ္ ရွိေပစြ၊ မျဖစ္ဖူး ထူးေပစြ၊ ေရွးက ငါသည္ ေျပးေနေသာ ဆင္ကိုလည္း လိုက္၍ ဖမ္းႏိုင္၏၊ ေျပးေနေသာ ျမည္းကိုလည္း လိုက္၍ ဖမ္းႏိုင္၏၊ ေျပးေနေသာ သမင္ကိုလည္း လိုက္၍ ဖမ္းႏိုင္၏၊ ေျပးေနေသာ ရထားကိုလည္း လိုက္၍ ဖမ္းႏိုင္၏၊ ယခု ငါသည္ ပကတိအတိုင္း သြားေနေသာ ဤရဟန္းကို အစြမ္းကုန္ လိုက္ေသာ္လည္း မမွီႏိုင္'' ဟု အၾကံ ျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားကို ''ရဟန္း ရပ္ေလာ့ ရပ္ေလာ့'' ဟု ဆို၏။ ''အဂၤုလိမာလ ငါသည္ ရပ္ေန၏၊ သင္သာ ရပ္ေလာ့'' ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ ထိုအခါ အဂၤုလိမာလ ခိုးသူအား ''သာကီဝင္မင္းသား ျဖစ္ၾက ကုန္ေသာ ဤရဟန္းတို႔သည္ မွန္သည္ကိုသာ ဆိုေလ့ ရွိၾကကုန္၏၊ မွန္သည္ကို ဝန္ခံေလ့ ရွိၾကကုန္၏၊ သို႔ျဖစ္လ်က္ ဤရဟန္းသည္ သြားလ်က္ သာလွ်င္ 'အဂၤုလိမာလ ငါသည္ ရပ္ေန၏၊ သင္သာ ရပ္ေလာ့' ဟု ဆိုဘိ၏၊ ငါသည္ ဤရဟန္းကို ေမးရပါမူ ေကာင္း၏'' ဟု အၾကံ ျဖစ္၏။
ထိုအခါ အဂၤုလိမာလ ခိုးသူသည္ ျမတ္စြာဘုရားကို – ရဟန္း သြားေနလ်က္ ငါရပ္၏ ဟု ဆို၏၊ ရပ္ေသာ ငါ့ကိုလည္း မရပ္ ဟု ဆို၏၊ ရဟန္းသင့္အား ေမးပါအံ့၊ သင္သည္ အဘယ္သို႔ ရပ္တည္၍ အကြၽႏု္ပ္သည္ အဘယ္သို႔ မရပ္တည္ ပါသနည္း ဟုေမး၏။
အဂၤုလိမာလ ငါသည္ အခါခပ္သိမ္း အလံုးစံုေသာ သတၱဝါတို႔၌ တုတ္ လွံတံကို ခ်ထားၿပီး ျဖစ္၍ ရပ္လ်က္ရွိ၏၊ သင္သည္ကား အလံုးစံုေသာ သတၱဝါတို႔၌ သတ္ျဖတ္ ညႇဥ္းဆဲျခင္းမွ မေစာင့္စည္းသူ ျဖစ္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ ရပ္တည္သူ ျဖစ္၍ သင္သည္ မရပ္တည္သူျဖစ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ပူေဇာ္ထိုက္၍ အျမတ္တရားကို ရွာမွီးေလ့ ရွိေတာ္မူေသာ မွန္ေသာ စကားကိုသာ ဆိုေလ့ ရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ ေနရာသို႔ အခ်ိန္ၾကာျမင့္မွ ျကြေရာက္ ေတာ္မူ၏၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ အသွ်င္ဘုရား၏ တရားႏွင့္ စပ္ယွဥ္ေသာ စကားကို ၾကားနာရသည္ ျဖစ္ပါ၍ မေကာင္းမႈကို ပယ္စြန္႔လ်က္ က်င့္ပါေတာ့အံ့။
ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားၿပီးလွ်င္ ခိုးသူႀကီးသည္ သန္လ်က္၊ ေလးလက္နက္တို့ကို ထံုးအိုင္ ကမ္းပါးျပတ္ ေခ်ာက္ထဲသို႔ လႊင့္ပစ္၏၊ ခိုးသူႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရား ေျခေတာ္တို႔ကို ရွိခိုးၿပီး ရွင္ရဟန္းအျဖစ္ကို ေတာင္းပန္၏။ သနားျခင္း ရွိေသာ၊ အျမတ္တရားကို ရွာမွီးေသာ၊ ေလာက၏ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ အဂၤုလိမာလ ခိုးသူကို 'ရဟန္း လာေလာ့' ဟု မိန့္ေတာ္မူ၏၊ ထိုစကားျဖင့္ သာလွ်င္ အဂၤုလိမာလ ခိုးသူကို ရဟန္းအျဖစ္ ေရာက္ေစ၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္အဂၤုလိမာလ ဟူေသာ ေနာက္လိုက္ ရဟန္းႏွင့္ သာဝတၳိျပည္သို႔ ေဒသစာရီ ျကြခ်ီေတာ္ မူ၏၊ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနစဉ္ ပေသနဒိ ေကာသလမင္း၏ နန္းေတာ္ တံခါးဝ၌ လူအမ်ား စည္းေဝးလ်က္ ''မင္းႀကီး သင္ မင္းႀကီး၏ တိုင္းႏိုင္ငံ၌ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ ေသြးစြန္းေသာ လက္ရွိေသာ သတ္ျဖတ္ ညႇဥ္းဆဲမႈ၌ စိတ္ေစာေသာ သတၱဝါတို႔၌ အသနား ကင္းမဲ့ေသာ အဂုၤလိမာလမည္ေသာ ခိုးသူသည္ ရွိ၏။ ထိုအဂၤုလိမာလ ခိုးသူသည္ ရြာ နိဂံုး နယ္ပယ္ တို႔ကိုဖ်က္ဆီး၏။ လူတို႔ကို သတ္ျဖတ္၍ လက္ေခ်ာင္း ပန္းကံုးကို ေဆာင္၏။ ထိုအဂၤုလိမာလ ခိုးသူကို တားျမစ္ေတာ္ မူပါေလာ့'' ဟု ျပင္းျပ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံျဖင့္ ေတာင္းဆိုျက၏။
ပေသနဒိ ေကာသလမင္းႀကီးသည္ ျမင္းငါးရာတို႔ျဖင့္ သာဝတၳိျပည္မွ ေနမြန္းတည့္ခ်ိန္ ထြက္၍ ေဇတဝန္ေက်ာင္းသို႔ ဝင္၏။ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ သင့္ေလ်ာ္ရာ၌ ထိုင္ေနေသာ မင္းႀကီးကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ''မင္းႀကီး သင္သည္ မဂဓတိုင္း ကို အစိုးရေသာ ေသနိယ မည္ေသာ ဗိမၺိသာရ မင္းကို အမ်က္ထြက္ သေလာ၊ ေဝသာလီျပည္ လိစဿဆဝီ မင္းတို႔ကို အမ်က္ထြက္ သေလာ၊ တစ္ပါးေသာ ရန္သူ တို႔ကို အမ်က္ထြက္ သေလာ'' ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ မဂဓတိုင္းကို အစိုးရေသာ ေသနိယ မည္ေသာ ဗိမၺိသာရမင္းကိုလည္း အမ်က္မထြက္ပါ၊ ေဝသာလီျပည္ကို အစိုးရကုန္ေသာ လိစၦဝီမင္းတို႔ကို လည္း အမ်က္မထြက္ပါ၊ တစ္ပါးေသာ ရန္သူမင္းတို႔ကိုလည္း အမ်က္မထြက္ပါ။ အသွ်င္ဘုရား တပည့္ေတာ္၏ တိုင္းႏိုင္ငံ၌ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ ေသြးစြန္းေသာ လက္ရွိေသာ သတ္ျဖတ္ ညႇဥ္းဆဲမႈ၌ စိတ္ေစာေသာ သတၱဝါတို႔၌ အသနား ကင္းမဲ့ေသာ အဂုၤလိမာလမည္ေသာ ခိုးသူသည္ ရွိ၏။ ထိုအဂၤုလိမာလ ခိုးသူသည္ ရြာ နိဂံုး နယ္ပယ္ တို႔ကိုဖ်က္ဆီး၏။ လူတို႔ကို သတ္ျဖတ္၍ လက္ေခ်ာင္း ပန္းကံုးကို ေဆာင္၏။ အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ထိုအဂၤုလိမာလ ခိုးသူကုိ တားျမစ္ပါအံ့ (ဟုေလွ်ာက္၏)။
မင္းႀကီး သင္သည္ ဆံမုတ္ဆိတ္ကို ရိတ္ပယ္၍ ဖန္ရည္ဆိုးေသာ အဝတ္တို႔ကို ဝတ္ရုံလ်က္ လူ႕ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ေနေသာ အသက္ သတ္ျခင္းမွ ၾကဥ္ေရွာင္ ေနေသာ မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ၾကဥ္ေရွာင္ေနေသာ မဟုတ္မမွန္ ေျပာဆိုျခင္းမွ ၾကဥ္ေရွာင္ ေနေသာ တစ္ထပ္သာ စားေနေသာ ျမတ္ေသာ တရားရွိေသာ အဂၤုလိမာလကို အကယ္၍ ျမင္လွ်င္ သင္ အဘယ္သို႔ ျပဳအံ့နည္း (ဟုေမးေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ဘုရား ရွိခိုးပါအံ့၊ ခရီးဦး ႀကိဳပါအံ့၊ (ထိုင္ရန္) ေနရာ ေပးပါအံ့၊ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ ေဆး ပစၥည္းတို႔ ဖိတ္ၾကားပါအံ့၊ တရားႏွင့္ ေလ်ာ္ေသာ လံုၿခံဳမႈကို စီရင္ေစာင့္ေရွာက္ ပါအံ့။ အသွ်င္ဘုရား ယုတ္ညံ့ေသာ ဒုႆီလ ပုဂဿဂိုလ္တြင္ သီလ ေစာင့္စည္းျခင္းသည္ အဘယ္မွာ ျဖစ္ႏိုင္အံ့နည္း (ဟုေလွ်ာက္၏)။
အဂၤုလိမာလသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ အနီး၌ ထိုင္ေန၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ လက္ယာ လက္ရုံးကို ေျမႇာက္ခ်ီ၍ ပေသနဒိ ေကာသလ မင္းႀကီးကို ''မင္းႀကီး ဤသူသည္ အဂၤုလိမာလ ျဖစ္၏'' ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္ မူ၏။ ထိုအခါ ပေသနဒီ ေကာသလ မင္းႀကီးသည္ ေျကာက္ရြံ့ေလ၏။ ထိပ္လန့္ ေလ၏၊ ၾကက္သီး ေမြးညင္း ထေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပေသနဒိ ေကာသလ မင္းႀကီး ေၾကာက္ရြံ့ ထိတ္လန္႔ ၾကက္သီး ေမြးညင္း ထေနသည္ကို သိေတာ္ မူ၍ ပေသနဒိ ေကာသလ မင္းႀကီးအား ''မင္းႀကီး မေၾကာက္နွင့္၊ သင့္အား ေဘးမရွိေတာ့ပါ'' ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ ပေသနဒိ ေကာသလမင္းႀကီးသည္ ေၾကာက္ရြံ့ ထိတ္လန္႔ ၾကက္သီး ေမြးညင္း ထေနျခင္းမ်ား ကင္းေပ်ာက္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေလ၏၊ ပေသနဒိ ေကာသလ မင္းႀကီးသည္ အသွ်င္ အဂုၤလိမာလအား ''အသွ်င္ဘုရား အသွ်င္သည္ အကြၽႏု္ပ္တို႔၏ အဂၤုလိမာလ ေပေလာ'' (ဟုေမး၏)။ ''မင္းႀကီး မွန္ပါ၏'' (ဟုမိန္႔ဆို၏)။ အသွ်င္၏ ဖခင္သည္ အဘယ္အႏြယ္ ရွိပါသနည္း၊ အသွ်င္၏ မယ္ေတာ္သည္ အဘယ္အႏြယ္ ရွိပါသနည္း (ဟုေလွ်ာက္၏)။ မင္းႀကီး အဖသည္ ဂဂဿဂအႏြယ္ အမိသည္ မႏၲာဏီ အႏြယ္ ျဖစ္၏ (ဟုမိန္႔ဆို၏)။ အသွ်င္ ဂဂဿဂအႏြယ္ မႏၲာဏီ၏ သားသည္ ေမြ႕ေလ်ာ္စြာ ေနပါေလာ့၊ အသွ်င္ျမတ္ အက်ဳိးငွါ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း အိပ္ရာ ေနရာ ေဆး ပစၥည္းတို႔ျဖင့္ ေၾကာင့္ၾက အားထုတ္ပါအံ့ (ဟုေလွ်ာက္၏)။
အသွ်င္ အဂုၤလိမာလသည္ အရညကင္ဓုတင္ ပိ႑ပါတ္ဓုတင္ ပံသုကူဓုတင္ တိစီ ဝရိက္ဓုတင္ကို ေဆာင္သူျဖစ္ရာ ''မင္းႀကီး၊ သကၤန္း ျပည့္စံုၿပီ'' ဟု ေျပာၾကား၏။ ထိုအခါ ပေသနဒိ ေကာသလ မင္းႀကီးသည္ ျမတ္စြာ ဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္ရာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ''အသွ်င္ ဘုရား အံ့ၾသဖြယ္ ရွိေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား မျဖစ္ဖူး ထူးကဲပါေပစြ၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မယဥ္ေက်းေသာ သတၱဝါတို႔ကို ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုးမတတ္ပါေပစြ၊ မၿငိမ္သက္ေသာ သတၱဝါတို႔ကို ၿငိမ္သက္ ေစတတ္ပါေပစြ၊ မၿငိမ္းေအးေသးေသာ သတၱဝါတို႔ကို ၿငိမ္းေအး ေစတတ္ပါေပစြ။ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ အဂုၤလိမာလကို တုတ္လွံတံ၊ ဓားလက္နက္တို့ျဖင့္ မဆံုးမနိုင္ခဲ့ၾကပါ၊ အဂုၤလိမာလကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ တုတ္လွံတံ မပါဘဲ ဓားလက္နက္ မပါဘဲ ယဥ္ေက်း ေစနိုင္ပါေပ၏။ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ယခု သြားၾကပါ ကုန္အံ့၊ မ်ားေသာ ျပဳဖြယ္ ရွိၾကပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။ မင္းႀကီး သြားရန္ အခ်ိန္ကို သင္သိ၏ (သြားရန္မွာ သင့္ အလိုအတိုင္းပင္ ျဖစ္၏) ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။ ပေသနဒိ ေကာသလ မင္းႀကီးသည္ ေနရာမွထ၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးလ်က္ ဖဲခြါ သြားေလ၏။
အသွ်င္ အဂုၤလိမာလသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သာဝတၳိျပည္သို႔ ဆြမ္း အလို႔ငွါ ဝင္၏။ သာဝတၳိျပည္၌ အိမ္စဥ္ အတိုင္း ဆြမ္း အလို႔ငွါ လွည့္လည္ေတာ္ မူေသာ္ သားမဖြားႏိုင္သျဖင့္ မသက္သာေသာ ကိုယ္ဝန္ရွိေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ျမင္၍ ''သတၱဝါတို႔သည္ ပင္ပန္းေလစြ၊ သတၱဝါတို႔သည္ ပင္ပန္းေလစြ'' ဟုေတြးမိ၏။ အသွ်င္ အဂုၤလိမာလသည္ ဆြမ္းစား ၿပီးေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားကို ''အသွ်င္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ယေန႔ နံနက္ပိုင္း အခါက သာဝတၳိျပည္သို႔ ဆြမ္း အလို႔ငွါ အိမ္စဥ္အတိုင္း လွည့္လည္စဉ္ သားမဖြားႏိုင္ေသာ မသက္သာေသာ ကိုယ္ဝန္ရွိေသာ မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို ျမင္ခဲ့ရ၍ ''သတၱဝါတို႔သည္ ပင္ပန္းေလစြ၊ သတၱဝါတို႔သည္ ပင္ပန္းေလစြ'' ဟုေတြးမိပါ၏ (ဟုေလွ်ာက္၏)။
အဂုၤလိမာလ သင္သည္ ထိုမိန္းမထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ''ႏွမ ငါသည္ ေမြးေသာအခါမွ စ၍ ေသေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္ သတၱဝါတို႔ကို သတ္ဖူးသည္ ဟု မသိစဖူး၊ ထိုမွန္ ေသာ စကားေၾကာင့္ သင့္နွင့္ ကိုယ္ဝန္ သတၱဝါတို့ ခ်မ္းသာပါ ေစသတည္း'' ဟု ဆိုေလေလာ့ (ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား သိလ်က္ ခြၽတ္ယြင္းေသာ စကားကို ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္ပါမည္၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ သတၱဝါ မ်ားစြာတို႔ကို ေသေစလိုေသာ ေစတနာ ႏွင့္တကြ သတ္ခဲ့ဖူးသည္ မဟုတ္ပါေလာ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။ အဂုၤလိမာလ သို႔ျဖစ္မူ သင္သည္ ထိုမိန္းမ ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ထိုမိန္းမကို ''ႏွမ ငါသည္ အရိယာဇာတ္ဝင္ ျဖစ္ေသာအခါမွ စ၍ ေသေစ လိုေသာ ေစတနာျဖင့္ သတၱဝါကို သတ္ဖူးသည္ ဟူ၍ မသိစဖူး၊ ထိုမွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သင့္နွင့္ ကိုယ္ဝန္ သတၱဝါတို့ ခ်မ္းသာ ပါေစသတည္း'' ဟု ဆိုေလေလာ့ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
''အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီ'' ဟု ေလွ်ာက္ထား၍ ထိုမိန္းမကို ''ႏွမ ငါသည္ အရိယာဇာတ္ဝင္ ျဖစ္ေသာ အခါမွစ၍ ေသေစလိုေသာ ေစတနာျဖင့္ သတၱဝါကို သတ္ဖူး၏ ဟူ၍ ငါ မသိစဖူး၊ မွန္ေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သင့္နွင့္ ကိုယ္ဝန္ သတၱဝါတို့ ခ်မ္းသာ ပါေစသတည္း'' ဟု ေျပာဆို၏။ ထိုအခါ ထိုမိန္းမနွင့္ ကိုယ္ဝန္ သတၱဝါ ခ်မ္းသာျခင္း ျဖစ္ေလ၏။
အသွ်င္ အဂုၤလိမာလသည္ တစ္ပါးတည္း ဆိတ္ၿငိမ္ရာ အရပ္၌ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းထန္စြာ အားထုတ္လ်က္ နိဗၺာန္သို႔ ေစလႊတ္အပ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေနသည္ ရွိေသာ္ မၾကာမီ အတုမဲ့ ျမတ္ေသာ အက်င့္၏ ဆံုးခန္းတိုင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ မ်က္ေမွာက္ျပဳ၏၊ ပဋိသေႏဿဓေနမႈ ကုန္၏၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးၿပီးျဖစ္၏၊ ျပဳဖြယ္(မဂ္)ကိစၥကို ျပဳၿပီး ျဖစ္၏၊ (မဂ္)ကိစၥ အတြက္ ျပဳဖြယ္ ကိစၥ မက်န္ေတာ့ၿပီ'' ဟု သိ၏။ အသွ်င္ အဂုၤလိမာလသည္ ရဟႏၲာတို႔တြင္ တစ္ပါး အပါအဝင္ ျဖစ္ေလသတည္း။
အသွ်င္ အဂုၤလိမာလသည္ နံနက္အခ်ိန္၌ သာဝတၳိျပည္သို႔ ဆြမ္းအလို႔ငွါ ဝင္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ အျခားအရပ္သို့ ပစ္ေသာ ခဲသည္ အသွ်င္ အဂုၤလိမာလ၏ ကိုယ္၌ က်၏၊ အျခားအရပ္သို႔ ပစ္ေသာ တုတ္လွံတံသည္ အသွ်င္အဂုၤလိမာလ၏ ကိုယ္၌ က်၏၊ အျခားအရပ္သို႔ ပစ္ေသာ ေက်ာက္စရစ္သည္ အသွ်င္ အဂုၤလိမာလ၏ ကိုယ္၌ က်၏၊ အသွ်င္အဂုၤလိမာလ၏ ဦးေခါင္း ကြဲ၍ ေသြးတို့ယိုစီးကာ သပိတ္ သကဿငန္းတို့ ကြဲျပဲကာ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ေရာက္၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အေဝးမွ လာေသာ အသွ်င္ အဂုၤလိမာလကို ျမင္ေတာ္မူ၍ ''မေကာင္းမႈကို အပျပဳၿပီးေသာ ရဟန္း သည္းခံေလာ့၊ မေကာင္းမႈကို အပ ျပဳၿပီးေသာ ရဟန္း သည္းခံေလာ့၊ မေကာင္းမႈကို အပျပဳၿပီးေသာ ရဟန္း သင္သည္ ယင္း (ပါဏာတိပါတ) အကုသိုလ္ကံ၏ အက်ဳိးအားျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရာေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ပတ္လံုး ငရဲ၌ က်က္ေလရာ၏။ မေကာင္းမႈကို အပျပဳၿပီးေသာ ရဟန္း သင္သည္ ထို(ပါဏာတိပါတ) အကုသိုလ္ အက်ဳိးကို ယခုဘဝ၌ပင္ ခံစားရဘိ၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထိုအခါ အသွ်င္ အဂုၤလိမာလသည္ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသို႔ ကပ္၍ တစ္ပါးတည္း ကိန္းေအာင္းလ်က္ အရဟတၱဖိုလ္ ခ်မ္းသာကို ခံစားစဉ္ ဤဥဒါန္းကို က်ဴးရင့္၏-
''ေရွးက ေမ့ေလ်ာ့လည္ ေနာက္အခါ မေမ့ေလ်ာ့ သူသည္ တိမ္တိုက္မွ လြတ္ေသာ လကဲ့သို႔ သတၱ ေလာကကို ထြန္းလင္း၏။ ျပုခဲ့ၿပီးေသာ မေကာင္းမႈကို ကုသိုလ္တရားျဖင့္ တားဆီးသူသည္ တိမ္တိုက္မွ လြတ္ေသာ လကဲ့သို႔ သတၱေလာကကို ထြန္းလင္း၏။ ငယ္ရြယ္စဥ္က ပင္လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္၌ အားထုတ္ေသာ ရဟန္းသည္ တိမ္တိုက္မွ လြတ္ေသာ လကဲ့သို႔ သတၱေလာကကို ေတာက္ပ ထြန္းလင္း ေစ၏။ ငါ၏ ရန္သူတို႔သည္ တရားႏွင့္ စပ္ေသာ စကားကို ၾကားနာ ႏုိင္ၾကပါေစကုန္ သတည္း၊ ငါ၏ ရန္သူတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္၌ အားထုတ္ ႏုိင္ၾကပါေစကုန္ သတည္း၊ ငါ၏ ရန္သူ ျဖစ္ကုန္ေသာ လူတို႔သည္ သူတစ္ပါးအား တရားကို ေဆာက္တည္ ၾကေစသည့္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ ႏုိင္ၾကပါေစကုန္ သတည္း။ ငါ၏ ရန္သူတို႔သည္ သည္းခံျခင္းကို ဆိုေသာ၊ ေမတၱာကို ခ်ီးက်ဴးေသာ သူတို႔၏ တရားကို အခါခါ နာၾကား ႏိုင္ၾကပါေစကုန္ သတည္း၊ ထိုတရားကိုလည္း လိုက္နာ က်င့္ၾကံႏိုင္ၾက ပါေစကုန္ သတည္း။ ငါ၏ ရန္သူသည္ ငါ့ကို မညႇဥ္းဆဲ ပါေစသတည္း၊ အျခား သူကိုလည္း မညႇဥ္းဆဲပါေစ သတည္း၊ မြန္ျမတ္ေသာ နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္၍ အျမဲ တပ္မက္ေသာ တဏွာကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ ပါေစသတည္း။ ေရကို ေျမာင္းသြယ္ကာ ေဆာင္ယူၾက၏၊ ျမားကို ေျဖာင့္ၾက၏၊ သစ္ကို ေျဖာင့္ေအာင္ ေရြၾက၏၊ ပညာရွိတို႔သည္ မိမိကိုယ္ကို ဆံုးမၾက၏။ အခ်ဳိ႕သူတို႔သည္ လွံတံ၊ ခြၽန္းေကာက္၊ ႀကိမ္လံုးတို႔ျဖင့္ ဆံုးမၾက၏၊ တာဒိဂုဏ္ ရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ တုတ္လွံတံ လက္နက္ မရွိဘဲ ငါ့ကို ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုးမေတာ္ မူ၏။ ငါသည္ ေရွးအခါက ညႇဥ္းဆဲတတ္သူ ျဖစ္လ်က္ 'အဟိံသက' အမည္ ရွိခဲ့၏၊ ငါသည္ ယေန႔မွ စ၍ တစ္စံု တစ္ေယာက္ကိုမွ် မညႇင္းဆဲတတ္ ေသာေၾကာင့္ မွန္ကန္ေသာ အမည္ ရခဲ့ၿပီ၊ ငါသည္ ေရွးအခါက အဂုၤလိမာလ ဟူ၍ ထင္ရွား ေက်ာ္ေစာေသာ ခိုးသူႀကီး ျဖစ္ခဲ့၏၊ ႀကီးစြာေသာ သံသရာၾသဃ၌ နစ္ေမ်ာသည္ ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ကိုးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏။ ငါသည္ ေရွးအခါက အဂုၤလိမာလဟူ၍ ထင္ရွား ေက်ာ္ေစာေသာ ေသြးစြန္းေသာ လက္ျဖင့္ သူသတ္ေယာက္်ား ျဖစ္ခဲ့၏၊ ကိုးကြယ္ရာ နိဗၺာန္ကို ျမင္သည္ ျဖစ္၍ ဘဝေနွာင္ႀကိဳးႏွင့္ တူေသာ တဏွာကို ႏုတ္ပယ္ခဲ့ၿပီ။ အႀကိမ္မ်ားစြာ အပါယ္ရြာကို လားေစတတ္ေသာ ထိုသို႔ သေဘာရွိေသာ အကုသိုလ္ ကံကိုျပဳခဲ့ ေသာ္လည္း ယင္းကံကို မဂ္ေစတနာျဖင့္ ရိွု့ၿမႇဳိက္ေသာေၾကာင့္ မေကာင္းက်ဳိး ေျကြးၿမီ ကင္းစြာ ေဘာဇဥ္ကို ငါစားရၿပီ။ ပညာမဲ့ လူမိုက္မ်ားသည္ ေမ့ေလ်ာ့ ၾက၏၊ ပညာရွိ ေယာက္်ားသည့္ မေမ့မေလ်ာ့မႈကို ျမတ္ေသာ ဥစၥာ ကဲ့သို႔ ေစာင့္ေရွာက္၏၊ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းကို အားမထုတ္ၾက ကုန္နွင့္၊ ကာမဂုဏ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ ေပါင္းေဖာ္မႈကိုအား မထုတ္ၾက ကုန္နွင့္၊ မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ရွုဆင္ျခင္ သူသာ နိဗၺာန္ ခ်မ္းသာသို႔ ေပါက္ေရာက္ႏိုင္၏။ သာသနာ့ေဘာင္သို႔ ငါ ေရာက္လာျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္၏၊ ငါ၏ ရဟန္း ျပဳအံ့ဟု ေျပာဆိုျခင္းသည္ မေကာင္းေသာ ေျပာဆိုျခင္းမဟုတ္၊ ေကာင္းစြာ ေဝဖန္ ေဟာၾကားေသာ တရားတို႔တြင္ အျမတ္ဆံုး နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ၿပီ။ သာသနာ့ေဘာင္သို႔ ငါ ေရာက္လာျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ေရာက္လာျခင္း ေပတည္း၊ ငါ၏ ရဟန္းျပဳအံ့ ဟု ေျပာဆိုျခင္းသည္ မေကာင္းေသာ ေျပာဆိုျခင္း မဟုတ္၊ ဝိဇၨာသံုးပါးတို႔သို႔ ေရာက္ခဲ့ၿပီ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုး အမကို ျပဳၿပီးၿပီ'' ဟု (က်ဴးရင့္ေလ၏)။
ေျခာက္ခုေျမာက္ အဂုၤလိမာလသုတ္ ၿပီး၏။
No comments:
Post a Comment