သီလနိမ့္သူတို႔က ေဂါတမ ဘုရားကို ဤသို႔ဆိုၾကမည္။
ရဟန္းေဂါတမသည္-
အသက္သတ္ျခင္းကို ပယ္၏။ ေရွာင္ၾကဥ္၏။
တုတ္/လက္နက္ကို ခ်ထားၿပီးျဖစ္၏။
ရွက္ျခင္း၊ သနားျခင္းရွိ၏။
သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြားကို လိုလား၏။
ရဟန္းေဂါတမသည္-
မေပးသည္ကို ယူျခင္းကို ပယ္၏။ ေရွာင္ၾကဥ္၏။
ေပးသည္ကိုသာယူ၏။ ေပးသည္ကိုသာ လိုလား၏။
မခိုးမဝွက္ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္ျဖင့္ ေန၏။
ရဟန္းေဂါတမသည္-
မျမတ္ေသာ / ယုတ္ေသာ အက်င့္ကို ပယ္၏။ ျမတ္ေသာ အက်င့္ ကို က်င့္၏။
ရြာသူတို႔ဓေလ့ ေမထုံအက်င့္ကို ပယ္၏။
ရဟန္းေဂါတမသည္-
မမွန္စကား ပယ္၏။ ေရွာင္ၾကဥ္၏။
အမွန္ဆို၏။ မွန္ေသာ စကားျခင္း ဆက္စပ္၏။
တည္ေသာ၊ ယုံထိုက္ေသာ စကားဆို၏။
ေလာကကို မလွည့္စား။
ရဟန္းေဂါတမသည္-
ကုန္းေခ်ာျခင္းကို ပယ္၏။ ေရွာင္ၾကဥ္၏။
ကြဲျပား ေစေသာ စကား သယ္ပို႔ျခင္းကို ေရွာင္၏။
ကြဲျပားေနလွ်င္ ေစ့စပ္ေပး၏။
ညီၫြတ္ျခင္းကို အားေပး၊ ေမြ႕ေလ်ာ္၊ ေပ်ာ္ပိုက္၊ ႏွစ္သက္၏။
ညီၫြတ္ေစေသာ စကားကို ဆို၏။
ရဟန္းေဂါတမသည္-
ၾကမ္းေသာစကားကို ပယ္၏။ ေရွာင္ၾကဥ္၏။
အျပစ္ကင္းေသာ၊ ခ်ိဳသာေသာ၊ ႏွစ္လိုဖြယ္ေသာ၊ ႏွလုံးခိုက္ဖြယ္ေသာ၊ ယဥ္ေက်းေသာ၊ လူအမ်ား ႏွစ္သက္ေသာ စကားကို ဆို၏။
ရဟန္းေဂါတမသည္-
ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကို ပယ္၏။ ေရွာင္ၾကဥ္၏။
စကားကို လိုမွသာ ဆို၏။ အဟုတ္ကိုသာ ဆို၏။
အက်ိဳးျဖစ္ေစေသာ၊ တရားႏွင့္ ယွဥ္ေသာ၊ အဆုံးအမႏွင့္ ယွဥ္ေသာ စကားကိုသာ ဆို၏။
လိုအပ္လာပါက က်ိဳးေၾကာင္းညီၫြတ္ေသာ၊ အက်ိဳးျဖစ္ေစေသာ၊ မွတ္သားဖြယ္ေသာ စကားကို ဆို၏။
ရဟန္းေဂါတမသည္-
မ်ိဳးေစ့မ်ား၊ အပင္မ်ားကို မဖ်က္ဆီး။
တစ္နပ္သာစား၏။ ညစာမစား။ ေနလြဲမစား။
ရဟန္းေဂါတမသည္-
ကျခင္း၊ သီျခင္း၊ တီးမႈတ္ျခင္းကို မျပဳ။
သူေတာ္ေကာင္းတရား၏ ဆူးေၫွင့္ျဖစ္ေသာ (ပြဲ)ၾကည့္ျခင္း မျပဳ။
ရဟန္းေဂါတမသည္-
ပန္းပန္ျခင္း၊ နံ႔သာျခယ္လိမ္းျခင္းမွ ေရွာင္၏။
ျမတ္ေသာ ေနရာကို ေရွာင္၏။
ေ႐ႊေငြ၊ ေကာက္စိမ္းကို မခံယူ။
အသားစိမ္းကို မခံယူ။
မိန္းမ ပ်ိဳ/အိုကို မခံယူ။
ကြၽန္ က်ား/မကို မခံယူ။
ဆိတ္ႏွင့္သိုးကို မခံယူ။
ၾကက္/ဝက္ကို မခံယူ။
ဆင္/ႏြား/ျမင္း/ျမည္းကို မခံယူ။
လယ္/ယာကို မခံယူ။
တမန္အမႈ၊ အေစအပါးအမႈ မေဆာက္ရြက္။
ဝယ္မႈ၊ ေရာင္းမႈ မေဆာင္ရြက္။
ခ်ိန္စဥ္းလဲ၊ ေငြစဥ္းလဲ၊ တိုင္းတာခ်င္တြယ္စဥ္းလဲ ေရွာင္၏။
တံစိုးယူ၊ လွည့္ဖ်ား၊ အတုလုပ္၊ လိမ္ျခင္း စေသာ ေကာက္က်စ္ျခင္းတို႔ကို ေရွာင္၏။
ျဖတ္၊ သတ္၊ ေႏွာင္ဖြဲ႕၊ လု၊ ဖ်က္၊ ဓါးျပတိုက္ျခင္း ေရွာင္၏။
စူဠသီလ၊ ျဗဟၼဇာလ၊ သိလကၡန္ပါဠိ။
ကိုခိုင္
No comments:
Post a Comment