ေဗာဇၩင္ တရား ခုနစ္ပါး

ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္သိ၍ ငါေဟာအပ္ေသာ တရားတို႔ကား သတိပ႒ာန္ေလးပါး သမၼပၸဓာန္ေလးပါး ဣဒဿဓိပါဒ္ေလးပါး ဣေႁႏဿဒငါးပါး ဗိုလ္ငါးပါး ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါး အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အရိယမဂ္တို႔ ေပတည္း။
ဒီဃနိကာယ---မဟာဝဂဿဂ ပါဠိေတာ္

ကိုခိုင္

သစၥာေလးပါးကိုသိေၾကာင္း ေဗာဇၩင္ တရား ခုနစ္ပါးတို႔ကား-
(၁) ေအာက္ေမ့မႈ သတိ သေမၺာဇၩင္၊
(၂) သေဘာတရားတို႔ကို စိစစ္မႈ ဓမၼဝိစယ သေမၺာဇၩင္၊
(၃) အားထုတ္မႈ ဝီရိယ သေမၺာဇၩင္၊
(၄) ႏွစ္သက္မႈ ပီတိ သေမၺာဇၩင္၊
(၅) ၿငိမ္းေအးမႈ ပႆဒၵိ သေမၺာဇၩင္၊
(၆) တည္ၾကည္မႈ သမာဓိ သေမၺာဇၩင္၊
(၇) လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈ ဥေပကၡာ သေမၺာဇၩင္တို႔တည္း။

(၁) သတိသေမၺာဇၩင္
ရဟန္းသည္ ေအာက္ေမ့မႈ သတိ ရွိ၏၊ ပညာႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ျမတ္ေသာ သတိႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ၾကာျမင့္ေသာ ကာလက ျပဳခဲ့သည္ကို လည္းေကာင္း၊ ၾကာျမင့္ေသာ ကာလက ဆိုခဲ့သည္ကို လည္းေကာင္း ေအာက္ေမ့ နိုင္ျခင္း၊ အထပ္ထပ္ ေအာက္ေမ့ နိုင္ျခင္းကို ေအာက္ေမ့မႈ သတိသေမၺာဇၩင္ ဟု ဆို၏။
ကိုယ္တြင္းသခၤါရတရားတို႔၌ ေအာက္ေမ့မႈ သတိနွင့္ ကိုယ္ပသခၤါရတရားတို႔၌ ေအာက္ေမ့မႈ သတိ နွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိုယ္တြင္းသခၤါရတရားတို႔၌ ေအာက္ေမ့မႈ သတိ သေမၺာဇၩင္သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကို ရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳရန္ ျဖစ္၏။ ကိုယ္ပ သခၤါရတရားတို႔၌ ေအာက္ေမ့မႈ သတိသေမၺာဇၩင္သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကိုရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳရန္ ျဖစ္၏။

(၂) ဓမၼဝိစယသေမၺာဇၩင္
သတိသေမၺာဇၩင္ျဖင့္ ေနေသာ ရဟန္းသည္ ေအာက္ေမ့ အမွတ္ရေသာ တရားကို ဝိပႆနာဉာဏ္ျဖင့္ စိစစ္၊ သံုးသပ္၊ စူးစမ္းျခင္းကို သေဘာတရားတို႔ကို စိစစ္မႈ ဓမၼဝိစယ သေမၺာဇၩင္ ဟု ဆို၏။
ကိုယ္တြင္းသခၤါရတရားတို႔၌ စိစစ္မႈ ဓမၼဝိစယ၊ ကိုယ္ပသခၤါရ တရားတို႔၌ စိစစ္မႈ ဓမၼဝိစယ နွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ကိုယ္တြင္းသခၤါရ တရားတို႔၌ စိစစ္မႈ ဓမၼဝိစယ သေမၺာဇၩင္သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကို ရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳရန္ ျဖစ္၏။ ကိုယ္ပသခၤါရ တရားတို႔၌ စိစစ္မႈ ဓမၼဝိစယသေမၺာဇၩင္ သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကိုရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ျဖစ္၏။

(၃) ဝီရိယသေမၺာဇၩင္
တရားကို ဝိပႆနာဉာဏ္ျဖင့္ စိစစ္သံုးသပ္ စူးစမ္းျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ ရဟန္းအား မတြန္႔ဆုတ္ေသာ အားထုတ္ျခင္း လုံ႔လကို အားထုတ္မႈ ဝီရိယသေမၺာဇၩင္ဟု ဆို၏။
ကိုယ္၌ ျဖစ္ေသာ အားထုတ္မႈ ဝီရိယ၊ စိတ္၌ ျဖစ္ေသာအားထုတ္မႈ ဝီရိယ နွစ္မ်ဳိးတြင္ ကိုယ္၌ ျဖစ္ေသာ အားထုတ္မႈ ဝီရိယသေမၺာဇၩင္သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကို ရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳရန္ ျဖစ္၏။ စိတ္၌ျဖစ္ေသာ အားထုတ္မႈ ဝီရိယ သေမၺာဇၩင္ သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကို ရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳရန္ ျဖစ္၏။

(၄) ပီတိသေမၺာဇၩင္
အားထုတ္ျခင္း လုံ႔လရွိေသာ ရဟန္းအား တြယ္တာမႈ (အာမိသ) ကင္းေသာ ႏွစ္သက္မႈ ပီတိကို ႏွစ္သက္မႈ ပီတိသေမၺာဇၩင္ဟု ဆို၏။
ဝိတက္ဝိစာရႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ႏွစ္သက္မႈ ပီတိ၊ ဝိတက္ဝိစာရႏွင့္တကြ မျဖစ္ေသာ ႏွစ္သက္မႈ ပီတိ နွစ္မ်ဳိးတြင္ ဝိတက္ဝိစာရႏွင့္တကြျဖစ္ေသာ ႏွစ္သက္မႈ ပီတိ သေမၺာဇၩင္သည္လည္း ဒုကၡ သစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကို ရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳရန္ ျဖစ္၏။ ဝိတက္ဝိစာရႏွင့္တကြ မျဖစ္ေသာ ႏွစ္သက္မႈ ပီတိသေမၺာဇၩင္သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကို ရရန္၊ နိဗၺာန္ကိုမ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ျဖစ္၏။

(၅) ပႆဒဿဓိသေမၺာဇၩင္
ႏွစ္သက္ေသာ စိတ္ရွိေသာ ရဟန္း၏ ကိုယ္၊ စိတ္ တို့၏ ၿငိမ္းေအးမႈကို ပသဿသဒဿဓိ သေမၺာဇၩင္ဟု ဆိုအပ္၏။
ကိုယ္ၿငိမ္းေအးမႈ၊ စိတ္ၿငိမ္းေအးမႈ ပသဿသဒဿဓိ နွစ္မ်ဳိးတြင္ ကိုယ္ၿငိမ္းေအးမႈ ပသဿသဒဿဓိ သေမၺာဇၩင္ သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကို ရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳရန္ ျဖစ္၏။ စိတ္ၿငိမ္းေအးမႈ ပသဿသဒဿဓိ သေမၺာဇၩင္ သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကို ရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ျဖစ္၏။

(၆) သမာဓိသေမၺာဇၩင္
ၿငိမ္းေအးေသာ ကိုယ္ရွိေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာေသာ ရဟန္း၏ စိတ္တည္ၾကည္မႈကို သမာဓိ သေမၺာဇၩင္ဟု ဆို၏။
ဝိတက္ဝိစာရႏွင့္တကြ ျဖစ္ေသာ တည္ၾကည္မႈ သမာဓိ၊ ဝိတက္ဝိစာရႏွင့္တကြ မျဖစ္ေသာ တည္ၾကည္မႈ သမာဓိ နွစ္မ်ဳိးတြင္ ဝိတက္ဝိစာရႏွင့္တကြျဖစ္ေသာ တည္ၾကည္မႈ သမာဓိ သေမၺာဇၩင္ သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကို ရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ျဖစ္၏။ ဝိတက္ဝိစာရႏွင့္တကြ မျဖစ္ေသာ တည္ၾကည္မႈ သမာဓိ သေမၺာဇၩင္သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကို ရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ျဖစ္၏။

(၇) ဥေပကၡာသေမၺာဇၩင္
ရဟန္းသည္ ထိုအျခင္းအရာျဖင့္ တည္ၾကည္ေသာ စိတ္ကို ေကာင္းစြာ လ်စ္လ်ဴရွုမႈကို ဥေပကၡာ သေမၺာဇၩင္ ဟုဆို၏။
ကိုယ္တြင္းသခၤါရတရားတို႔၌ လ်စ္လ်ဴရွုမႈ ဥေပကၡာ၊ ကိုယ္ပသခၤါရတရားတို႔၌ လ်စ္လ်ဴရွုမႈ ဥေပကၡာ နွစ္မ်ဴိးတြင္ ကိုယ္တြင္းသခၤါရတရားတို႔၌ လ်စ္လ်ဴရွုမႈ ဥေပကၡာ သေမၺာဇၩင္ သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကိုရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ ျပဳရန္ ျဖစ္၏။ ကိုယ္ပသခၤါရ တရားတို႔၌ လ်စ္လ်ဴရွုမႈ ဥေပကၡာသေမၺာဇၩင္သည္လည္း ဒုကၡသစၥာကို သိရန္၊ မဂ္ဉာဏ္ကို ရရန္၊ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ ျဖစ္၏။

ဗလသံယုတ္

ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္သိ၍ ငါေဟာအပ္ေသာ တရားတို႔ကား သတိပ႒ာန္ေလးပါး သမၼပၸဓာန္ေလးပါး ဣဒဿဓိပါဒ္ေလးပါး ဣေႁႏဿဒငါးပါး ဗိုလ္ငါးပါး ေဗာဇၩင္ခုနစ္ပါး အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ အရိယမဂ္တို႔ ေပတည္း။
ဒီဃနိကာယ---မဟာဝဂဿဂ ပါဠိေတာ္

ကိုခိုင္

မဟာဝဂဿဂသံယုတ္ပါဠိေတာ္
၆ - ဗလသံယုတ္

၁ -- ဂဂဿငါေပယ်ာလဝဂ္
၁–၁၂ - ဗလ စေသာ (၁၂)သုတ္
ရဟန္းတို႔ ဗိုလ္တို႔သည္ သဒဿဓါဗိုလ္၊ ဝီရိယဗိုလ္၊ သတိဗိုလ္၊ သမာဓိဗိုလ္၊ ပညာဗိုလ္တို့တည္း။ ရဟန္းတို႔ ဂဂၤါျမစ္သည္ အေရွ႕အရပ္သို႔ ၫြတ္ကိုင္းရိွုင္း သကဲ့သို႔ ဤအတူပင္ ရဟန္းသည္ ဗိုလ္ငါးပါး တို႔ကို ပြါးမ်ားသည္ရွိေသာ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္သည္ရွိေသာ္ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ကိုင္းရိွုင္း၏။ ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားသည္ရွိေသာ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္သည္ရွိေသာ္ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ကိုင္းရွိုင္းသနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ (ကိေလသာမွ) ဆိတ္ျခင္းကို မွီေသာ စြဲမက္မႈ (ရာဂ) ကင္းျခင္းကို မွီေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းကို မွီေသာ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ေသာ သဒဿဓါဗိုလ္ကို ပြါးမ်ား၏။
ဝီရိယဗိုလ္ကို။
သတိဗိုလ္ကို။
သမာဓိဗိုလ္ကို။
(ကိေလသာမွ) ဆိတ္ျခင္းကို မွီေသာ စြဲမက္မႈ (ရာဂ) ကင္းျခင္းကို မွီေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းကို မွီေသာ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ေသာ ပညာဗိုလ္ကို ပြါးမ်ား၏။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားသည္ရွိေသာ္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္သည္ ရွိေသာ္ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ကိုင္းရိွုင္း၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

=== ၅ -- ၾသဃဝဂ္ ===
၁–၁၀ - ၾသဃစေသာ (၁၀)သုတ္
ရဟန္းတို႔ အထက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္တုိ႔သည္ ရူပရာဂ၊ အရူပရာဂ၊ မာန၊ ဥဒဿဓစၥ၊ အဝိဇၨာ တို႔တည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤအထက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္ ငါးပါးတို႔ကို ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိျခင္းငွါ ပိုင္းျခား၍ သိျခင္းငွါ ကုန္ေစျခင္းငွါ ပယ္ျခင္းငွါ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားအပ္ကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ (ကိေလသာမွ) ဆိတ္ျခင္းကို မွီေသာ စြဲမက္မႈ (ရာဂ) ကင္းျခင္းကို မွီေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းကို မွီေသာ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ေသာ သဒဿဓါဗိုလ္ကို ပြါးမ်ား၏။ ဝီရိယဗိုလ္ကို။ သတိဗိုလ္ကို။ သမာဓိဗိုလ္ကို။ (ကိေလသာမွ) ဆိတ္ျခင္းကို မွီေသာ စြဲမက္မႈ (ရာဂ) ကင္းျခင္းကို မွီေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းကို မွီေသာ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ေသာ ပညာဗိုလ္ကို ပြါးမ်ား၏။ ရဟန္းတို႔ ဤအထက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္ငါးပါးတို႔ကို ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိျခင္းငွါ ပိုင္းျခား၍ သိျခင္းငွါ ကုန္ေစျခင္းငွါ ပယ္ျခင္းငွါ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားအပ္ကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

၁–၁၂ - ပါစီန စေသာ (၁၂)သုတ္
ရဟန္းတို႔ ဂဂၤါျမစ္သည္ အေရွ႕အရပ္သို႔ ၫြတ္ကိုင္းရိွုင္း သကဲ့သို႔ ရဟန္းသည္ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားျခင္းကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္သည္ရွိေသာ္ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ကိုင္းရွိုင္း၏။ ရဟန္းတို႔ အဘယ္သို႔ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ကိုင္းရွိုင္းသနည္း၊ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ စြဲမက္မႈ (ရာဂ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ အမ်က္ထြက္မႈ (ေဒါသ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ ေတြေဝမႈ (ေမာဟ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္း
လွ်င္ အဆံုးရွိေသာ ယံုၾကည္မႈ သဒဿဓါဗိုလ္ကို ပြါးမ်ား၏။
ဝီရိယဗိုလ္ကို။
သတိဗိုလ္ကို။
သမာဓိဗိုလ္ကို။
စြဲမက္မႈ (ရာဂ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ အမ်က္ထြက္မႈ (ေဒါသ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ ေတြေဝမႈ (ေမာဟ)ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ ပညာဗိုလ္ကို ပြါးမ်ား၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားျခင္းကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္သည္ ရွိေသာ္ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ကိုင္းရိွုင္း၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

=== ၉ -- ဧသနာဝဂ္ ===
၁–၁၂ - ဧသနာ စေသာ (၁၂)သုတ္
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ စြဲမက္မႈ (ရာဂ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ အမ်က္ထြက္မႈ (ေဒါသ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ ေတြေဝမႈ (ေမာဟ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္း
လွ်င္ အဆံုးရွိေသာ ယံုၾကည္မႈ သဒဿဓါဗိုလ္ကို ပြါးမ်ား၏။
ဝီရိယဗိုလ္ကို။
သတိဗိုလ္ကို။
သမာဓိဗိုလ္ကို။
စြဲမက္မႈ (ရာဂ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ အမ်က္ထြက္မႈ (ေဒါသ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ ေတြေဝမႈ (ေမာဟ)ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ ပညာဗိုလ္ကို ပြါးမ်ား၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းသည္ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားျခင္းကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျပဳလုပ္သည္ ရွိေသာ္ နိဗၺာန္သို႔ ၫြတ္ကိုင္းရိွုင္း၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

=== ၁၀ -- ၾသဃဝဂ္ ===
၁-၁၀ - ၾသဃ စေသာ ဆယ္သုတ္
ရဟန္းတို႔ အထက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္တို႔သည္ ရူပရာဂ၊ အရူပရာဂ၊ မာန၊ ဥဒဿဓစၥ၊ အဝိဇၨာတို႔တည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤအထက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္ ငါးပါးတို႔ကို ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိျခင္းငွါ ပိုင္းျခား၍ သိျခင္းငွါ ကုန္ေစျခင္းငွါ ပယ္ျခင္းငွါ ဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားအပ္ကုန္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ စြဲမက္မႈ (ရာဂ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ အမ်က္ထြက္မႈ (ေဒါသ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ ေတြေဝမႈ (ေမာဟ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ သဒဿဓါဗိုလ္ကို ပြါးမ်ား၏။
ဝီရိယဗိုလ္ကို။
သတိဗိုလ္ကို။
သမာဓိဗိုလ္ကို။
စြဲမက္မႈ (ရာဂ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ အမ်က္ထြက္မႈ (ေဒါသ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္ အဆံုးရွိေသာ ေတြေဝမႈ (ေမာဟ) ကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းလွ်င္အဆံုးရွိေသာ ပညာဗိုလ္ကို ပြါးမ်ား၏။
ရဟန္းတို႔ ဤအထက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္ငါးပါးတို႔ကို ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိျခင္းငွါ ပိုင္းျခား၍ သိျခင္းငွါ ကုန္ေစျခင္းငွါ ပယ္ျခင္းငွါ ဤဗိုလ္ငါးပါးတို႔ကို ပြါးမ်ားအပ္ကုန္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ျပည့္စံုေသာ ယဇ္

အျမဲတမ္းအလွဴျဖစ္ေသာ မ်ဳိးရိုးစဥ္ဆက္ယဇ္အလွဴ

၃၄၉။ အသွ်င္ေဂါတမ သံုးပါးေသာစိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတားရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ထက္ ကိစၥနည္းေသာ အားထုတ္ရမႈ နည္းေသာ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ားေသာ အာနိသင္လည္းပိုေသာ ယဇ္သည္ ရွိပါေသး သလား။
ပုဏၰား သံုးပါးေသာ စိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ္ ့ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတားရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ထက္ ကိစၥနည္းေသာ အားထုတ္ရမႈ နည္းေသာ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ားေသာ အာနိသင္လည္းပိုေသာ ယဇ္သည္ ရွိေသး၏။
အဘယ္ပါနည္း။
ပုဏၰား သီလရွိေသာ ရဟန္းတုိ႔အား ရည္ၫႊန္း၍ အျမဲတမ္းလွဴေနေသာ မ်ဳိးရိုးစဥ္ဆက္ ယဇ္ (အလွဴ) တုိ႔သည္ သံုးပါးေသာစိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတားရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယင္းယဇ္ထက္ ကိစၥလည္း နည္း၏၊ အားထုတ္ရမႈလည္း နည္း၏၊ အက်ဳိးလည္း ပိုမ်ား၏၊ အာနိသင္လည္း ပို၏။
အသွ်င္ေဂါတမ အျမဲတမ္းအလွဴျဖစ္ေသာ ထုိမ်ဳိးရိုးစဥ္ဆက္ ယဇ္ (အလွဴ) သည္ သံုးပါးေသာ စိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတားရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယင္းယဇ္ထက္ အဘယ္ေျကာင့္ ကိစၥလည္း နည္း၊ အားထုတ္ရမႈလည္း နည္း၊ အက်ဳိးလည္း ပိုမ်ား၊ အာနိသင္လည္း ပို ရပါသနည္း။
ပုဏၰား ဤသံုးပါးေသာ စိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတားရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ပြဲသုိ႔ ရဟႏၲာတုိ႔သည္လည္းေကာင္း၊ ရဟႏၲာျဖစ္ရန္ က်င့္ေနေသာ သူတုိ႔သည္လည္းေကာင္း မလာေရာက္ျက၊ အေျကာင္းကား ပုဏၰား ယင္းယဇ္ (ပြဲ) ၌ တုတ္ျဖင့္ ရိုက္ပုတ္ျခင္း၊ လည္ကုိ ဆြဲကုိင္ျခင္းတုိ႔သည္ ရွိ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤယဇ္ပြဲသုိ႔ ရဟႏၲာတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ရဟႏၲာျဖစ္ရန္ က်င့္ေနေသာ သူတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း မလာေရာက္ျကေပ။ ပုဏၰား သီလရွိေသာ ရဟန္းတုိ႔ကုိ ရည္ၫႊန္း၍ အျမဲတမ္း လွဴေနေသာ မ်ဳိးရိုးစဥ္ဆက္ ယဇ္ (အလွဴ) သုိ႔ ရဟႏၲာတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ရဟႏၲာျဖစ္ရန္ က်င့္ေနေသာ သူတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း ျကြေရာက္ျက၏၊ အေျကာင္းကား ပုဏၰား ဤယဇ္ (အလွဴ) ၌ တုတ္ျဖင့္ ရိုက္ပုတ္ျခင္း၊ လည္ကုိ ဆြဲကုိင္ျခင္းတုိ႔သည္ မရွိ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤယဇ္ (အလွဴ) သုိ႔ ရဟႏၲာတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ ရဟႏၲာျဖစ္ရန္ က်င့္ေနေသာ သူတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း ခ်ဥ္းကပ္ကုန္၏၊ ပုဏၰား အျမဲတမ္း အလွဴျဖစ္ေသာ ထုိ မ်ဳိးရိုးစဥ္ဆက္ ယဇ္ (အလွဴ) သည္ သံုးပါးေသာ စိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတားရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယင္းယဇ္ထက္ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ကိစၥနည္း၏ အားထုတ္ရမႈ နည္း၏ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ား၏ အာနိသင္လည္းပို၏။
အသွ်င္ေဂါတမ သံုးပါးေသာ စိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတား ရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ဤယဇ္ထက္ လည္းေကာင္း၊ အျမဲတမ္းအလွဴျဖစ္ေသာ ဤမ်ဳိးရိုးစဥ္ဆက္ ယဇ္ (အလွဴ) ထက္ လည္းေကာင္း ကိစၥနည္းေသာ အားထုတ္ရမႈ နည္းေသာ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ားေသာ အာနိသင္လည္းပိုေသာ အျခားယဇ္သည္ ရွိပါေသး သလား။

ပုဏၰား ရွိေသး၏။
အသွ်င္ေဂါတမ အဘယ္ ပါနည္း။

ပုဏၰား အရပ္ေလးမ်က္ႏွာရွိ သံဃာကုိ ရည္ၫႊန္း၍ ေက်ာင္းေဆာက္၏၊ ပုဏၰား ဤယဇ္ (ေက်ာင္းအလွဴ) သည္ သံုးပါးေသာ စိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတားရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ဤယဇ္ထက္လည္းေကာင္း၊ အျမဲတမ္းအလွဴျဖစ္ေသာ ဤမ်ဳိးရိုးစဥ္ဆက္ ယဇ္ (အလွဴ) ထက္လည္းေကာင္း ကိစၥနည္း၏ အားထုတ္ရမႈ နည္း၏ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ား၏ အာနိသင္လည္းပို၏။

အသွ်င္ေဂါတမ ဤယဇ္တို့ထက္ ကိစၥနည္းေသာ အားထုတ္ရမႈ နည္းေသာ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ားေသာ အာနိသင္လည္းပိုေသာ အျခားယဇ္သည္ ရွိပါေသး သလား။

ပုဏၰား ရွိပါေသး၏။
အသွ်င္ေဂါတမ အဘယ္ပါနည္း။
ပုဏၰား ယံုၾကည္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ - ဘုရားကုိ ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္၏၊ တရားကုိ ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္၏၊ သံဃာကုိ ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္၏၊ ပုဏၰား (ထုိသူ၏) ဤယဇ္ (ကုိးကြယ္ရာဟုဆည္းကပ္မႈ)သည္ သံုးပါးေသာ စိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ ပါးေသာ အရံအတားရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ထက္လည္းေကာင္း၊ အျမဲတမ္းအလွဴျဖစ္ေသာ မ်ဳိးရိုး စဥ္ဆက္ယဇ္ (အလွဴ) ထက္လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္းအလွဴထက္ လည္းေကာင္း ကိစၥနည္း၏ အားထုတ္ရမႈ နည္း၏ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ား၏ အာနိသင္လည္းပို၏။

အသွ်င္ေဂါတမ ကိစၥနည္းေသာ အားထုတ္ရမႈ နည္းေသာ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ားေသာ အာနိသင္လည္းပိုေသာ အျခားယဇ္သည္ ရွိပါေသး သေလာ။

ပုဏၰား ရွိေသး၏။
အသွ်င္ေဂါတမ အဘယ္ပါနည္း။
ပုဏၰား ယံုၾကည္ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ မေပးသည္ကုိ ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ မမွန္ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကုိလည္းေကာင္း၊ မူးယစ္ေမ့ေလ်ာ့ေစတတ္ ေသာ ေသရည္ေသရက္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကုိ လည္းေကာင္း ေဆာက္တည္၏၊ ပုဏၰား (ထုိသူ၏) ယဇ္ (သိကၡာပုဒ္) သည္ သံုးပါးေသာစိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတား ရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ထက္လည္းေကာင္း၊ အျမဲတမ္း အလွဴျဖစ္ေသာ မ်ဳိးရိုးစဥ္ဆက္ ယဇ္ (အလွဴ) ထက္လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္းအလွဴထက္ လည္းေကာင္း၊ ကုိးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္မႈတုိ႔ ထက္ လည္းေကာင္း ကိစၥနည္း၏ အားထုတ္ရမႈ နည္း၏ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ား၏ အာနိသင္လည္းပို၏။

အသွ်င္ေဂါတမ ကိစၥနည္းေသာ အားထုတ္ရမႈ နည္းေသာ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ားေသာ အာနိသင္လည္းပိုေသာ အျခားယဇ္သည္ ရွိပါေသး သေလာ။

ပုဏၰား ရွိေသး၏။
အသွ်င္ေဂါတမ အဘယ္ပါနည္း။
ပုဏၰား ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ (အလံုးစံုေသာတရားတုိ႔ကုိ) ကုိယ္တုိင္ မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာ -------- ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤေလာက၌ ပြင့္ေတာ္မူ၏။
ပုဏၰား ရဟန္းသည္ သီလႏွင့္ ျပည့္စံုေပ၏။ ပဌမစ်ာန္သုိ႔ ေရာက္၍ ေန၏။ပုဏၰား၊ ဤယဇ္ (ပဌမစ်ာန္) သည္ ေရွးယဇ္တုိ႔ထက္ ကိစၥနည္း၏ အားထုတ္ရမႈ နည္း၏ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ား၏ အာနိသင္လည္းပို၏။

ဒုတိယစ်ာန္သုိ႔။

တတိယစ်ာန္သုိ႔။

စတုတၳစ်ာန္သုိ႔ ေရာက္၍ ေန၏၊

ဉာဏ္အျမင္အလုိ႔ငွါ စိတ္ကုိ ေရွးရွုပုိ႔ေဆာင္၏၊ ေရွးရွုညွြတ္ေစ၏၊ ပုဏၰား ဤယဇ္ (ဝိပႆနာဉာဏ္ အျမင္) သည္လည္း ေရွးယဇ္တုိ႔ထက္ ကိစၥနည္း၏ အားထုတ္ရမႈ နည္း၏ အက်ဳိးလည္းပိုမ်ား၏ အာနိသင္လည္းပို၏။

(ငါ့အား) (မဂ္ကိစၥ) အလုိ႔ငွါ တစ္ပါးေသာ ျပဳဖြယ္ကိစၥ မရွိေတာ့ၿပီဟု သိ၏၊ ပုဏၰား ဤယဇ္ (အာသဝကၡယဉာဏ္) သည္လည္း ေရွးယဇ္တုိ႔ထက္ ကိစၥနည္း၏ အားထုတ္ရမႈ နည္း၏ အက်ဳိးလည္း ပိုမ်ား၏ အာနိသင္လည္းပို၏။

ပုဏၰား ဤျပည့္စံုေသာ ယဇ္ (အာသဝကၡယဉာဏ္) ထက္ သာ၍ လြန္ကဲသည္လည္း ျဖစ္ေသာ သာ၍ မြန္ျမတ္သည္ လည္းျဖစ္ေသာ အျခားတစ္ပါးေသာ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္သည္ မရွိေတာ့ၿပီ ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။

ကူဋဒနဿတသုတ္ ျပီး၏။

သီလကၡန္ပါဠိေတာ္ -- ကူဋဒႏၲသုတ္

သီလကၡန္ပါဠိေတာ္
=== ၅ - ကူဋဒႏၲသုတ္ ===

ခါဏုမတရြာေန ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတုိ႔အေၾကာင္း
တစ္ခါက ျမတ္စြာဘုရားသည္ သံဃာ ၅ဝဝ နွင့္အတူ မဂဓတုိင္း၌ ေဒသစာရီ လွည့္ေသာ္ ခါဏုမတ အမည္ ရွိေသာ ပုဏၰားရြာသုိ႔ ေရာက္၍ ထုိရြာအနီး အမၺလ႒ိကာ (ဥယ်ာဥ္) ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။
ထုိစဥ္က ကူဋဒႏၲ ပုဏၰားသည္ လူစည္ကားေသာ၊ ကြၽဲ ႏြား စသည္ေပါမ်ားေသာ၊ ျမက္ ထင္း ေရတုိ႔ ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ၊ ဆန္စပါးႏွင့္ ျပည္စံုေသာ၊ မင္းမွရသည့္ စည္းစိမ္ျဖစ္ေသာ၊ မဂဓတုိင္းရွင္ ေသနိယ မည္ေသာ ဗိမၺိသာရမင္းက ဆုလာဘ္အျဖစ္ အပုိင္စားေပးထားေသာ ခါဏုမတရြာကုိ အုပ္ခ်ဳပ္၍ေန၏။
ကူဋဒႏၲပုဏၰားသည္ ယဇ္ႀကီးကုိ စီရင္လ်က္ ရွိ၏၊ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္ နြားလား ခုနစ္ရာ၊ ႏြားထီးငယ္ ခုနစ္ရာ၊ ႏြားမငယ္ ခုနစ္ရာ၊ ဆိတ္ ခုနစ္ရာ၊ သုိး ခုနစ္ရာ၊ ယဇ္တုိင္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ထား၏။

ခါဏုမတ ရြာသားတုိ႔သည္ ဤသုိ႔ ၾကားသိေလကုန္၏ -
သာကီဝင္မင္းမ်ဳိးမွ ရဟန္းျပဳသည့္ သာကီဝင္ မင္းသား ရဟန္းေဂါတမသည္ ငါးရာမွ်ေသာ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာႏွင့္အတူ မဂဓတုိင္း၌ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ေတာ္မူရာ ခါဏုမတရြာသုိ့ ေရာက္ေတာ္မူ၍ ထုိရြာ၏ အနီး အမၺလ႒ိကာ (ဥယ်ာဥ္) ၌ (သီတင္းသံုး) ေန ေတာ္မူ၏။
ထုိအရွင္ေဂါတမ၏ ေကာင္းသတင္းသည္ ဤသို့ ေက်ာ္ေစာ၏ -
ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံထုိက္ေသာေၾကာင့္ အရဟံ မည္ေတာ္မူ၏၊
(အလံုးစံုေသာတရားတုိ႔ကုိ) ကုိယ္တုိင္ မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ သမၼာသမၺဳဒဿဓ မည္ေတာ္မူ၏၊
အသိဉာဏ္ (ဝိဇၨာ) အက်င့္ (စရဏ) ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ဝိဇၨာစရဏသမၸႏၷ မည္ေတာ္မူ၏၊ ေကာင္းေသာ စကားကုိ ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာေၾကာင့္ သုဂတ မည္ေတာ္မူ၏၊
ေလာကကုိ သိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ေလာကဝိဒူ မည္ေတာ္မူ၏၊
ဆံုးမထုိက္သူကုိ ဆံုးမတတ္သည့္ အတုမဲ႔ပုဂဿဂိုလ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ မည္ေတာ္မူ၏၊
နတ္လူတုိ႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ မည္ေတာ္မူ၏၊
သစၥာေလးပါး တရားတုိ႔ကုိ သိေစေတာ္မူေသာေၾကာင့္လည္း ဗုဒဿဓ မည္ေတာ္မူ၏၊
ဘုန္းတန္ခုိး ႀကီးေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ဘဂဝါ မည္ေတာ္မူ၏ ဟု ပ်ံ့နွံ့ေန၏။
ထုိ (အသွ်င္ေဂါတမ)သည္ နတ္၊ မာရ္နတ္၊ ျဗဟၼာတို့နွင့္ တကြေသာ ဤေလာက ကုိ လည္းေကာင္း၊ သမဏျဗာဟၼဏ၊ မင္း၊ လူတို့နွင့္တကြေသာ သတၱဝါအေပါင္းကုိ လည္းေကာင္း ကုိယ္တုိင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ မ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္ ေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊
ထုိ (အသွ်င္ေဂါတမ) သည္ အစ၊ အလယ္၊ အဆံုး ေကာင္းေသာ၊ အနက္ႏွင့္ ျပည္စံုေသာ၊ သဒဿဒါနွင့္ ျပည့္စံုေသာ တရားကုိ ေဟာေတာ္မူ၏၊ အလံုးစံု ျပည့္စံု စင္ၾကယ္ေသာ၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ ျပေတာ္မူ၏။ ထုိသုိ႔ သေဘာရွိေသာ ရဟႏၲာ (ပုဂဿဂိုလ္) တုိ႔ကုိ ဖူးေျမာ္ရျခင္းသည္ ေကာင္း၏ ဟု ၾကားသိျက၏။

ထုိစဥ္ ခါဏုမတရြာေန ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတုိ႔သည္ ရြာမွ အစုလုိက္ အအုပ္လုိက္ ထြက္ၾကၿပီး တစ္ေပါင္းတည္း ျဖစ္ကာ အမၺလ႒ိကာ(ဥယ်ာဥ္) ဆီသုိ႔ သြားျက၏။
ကူဋဒႏၲပုဏၰားသည္ ျပာသာဒ္ထက္၌ ေန႔အခ်ိန္ ေလ်ာင္းစက္လ်က္ ရွိ၏၊ ထုိ ကူဋဒႏၲ ပုဏၰားသည္ ရြာမွ အစုလုိက္ အအုပ္လုိက္ ထြက္ၾကၿပီး တစ္ေပါင္းတည္း ျဖစ္ကာ အမၺလ႒ိကာ(ဥယ်ာဥ္) ဆီသုိ႔ သြားျကေသာ ခါဏုမတရြာမွ ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတုိ႔ကုိ ျမင္ေသာ္ အတုိင္ပင္ခံ အမတ္အား (ဤသုိ႔) ေမး၏ - အမတ္ ခါဏုမတရြာေန ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတုိ႔သည္ ရြာမွ အစုလုိက္ အအုပ္လုိက္ ထြက္ၾကၿပီး တစ္ေပါင္းတည္း ျဖစ္ကာ အမၺလ႒ိကာ(ဥယ်ာဥ္) ဆီသုိ႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ သြားျက သနည္း ဟု ေမး၏။
အသွ်င္ သာကီဝင္မင္းမ်ဳိးမွ ရဟန္းျပဳသည့္ သာကီဝင္ မင္းသား ရဟန္းေဂါတမသည္ ငါးရာမွ်ေသာ မ်ားစြာေသာ ရဟန္းသံဃာႏွင့္အတူ မဂဓတုိင္း၌ ေဒသစာရီ လွည့္လည္ေတာ္မူရာ ခါဏုမတရြာသုိ့ ေရာက္ေတာ္မူ၍ ထုိရြာ၏ အနီး အမၺလ႒ိကာ (ဥယ်ာဥ္) ၌ (သီတင္းသံုး) ေန ေတာ္မူ၏။
ထုိအရွင္ေဂါတမ၏ ေကာင္းသတင္းသည္ ဤသို့ ေက်ာ္ေစာ၏ -
ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံထုိက္ေသာေၾကာင့္ အရဟံ မည္ေတာ္မူ၏၊
(အလံုးစံုေသာတရားတုိ႔ကုိ) ကုိယ္တုိင္ မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ သမၼာသမၺဳဒဿဓ မည္ေတာ္မူ၏၊
အသိဉာဏ္ (ဝိဇၨာ) အက်င့္ (စရဏ) ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ဝိဇၨာစရဏသမၸႏၷ မည္ေတာ္မူ၏၊ ေကာင္းေသာ စကားကုိ ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာေၾကာင့္ သုဂတ မည္ေတာ္မူ၏၊
ေလာကကုိ သိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ေလာကဝိဒူ မည္ေတာ္မူ၏၊
ဆံုးမထုိက္သူကုိ ဆံုးမတတ္သည့္ အတုမဲ႔ပုဂဿဂိုလ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ မည္ေတာ္မူ၏၊
နတ္လူတုိ႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ မည္ေတာ္မူ၏၊
သစၥာေလးပါး တရားတုိ႔ကုိ သိေစေတာ္မူေသာေၾကာင့္လည္း ဗုဒဿဓ မည္ေတာ္မူ၏၊
ဘုန္းတန္ခုိး ႀကီးေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ဘဂဝါ မည္ေတာ္မူ၏ ဟု ပ်ံ့နွံ့ေန၏။
ထုိသူတုိ႔သည္ ထုိအသွ်င္ေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ သြားေနျကပါ၏ဟု အတုိင္ပင္ခံအမတ္ကျပန္ၾကား၏။

ကူဋဒႏၲပုဏၰား၏ စိတ္တြင္ ရဟန္း ေဂါတမသည္ စိတ္ထား သုံးမ်ိုးနွင့္ အရံအတား တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ကုိ သိ၏ဟု ငါ ၾကားဖူး၏၊ ငါသည္ကား စိတ္ထား သုံးမ်ိုးနွင့္ အရံအတား တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ကုိမသိ၊ ငါသည္ ယဇ္ႀကီးပူေဇာ္ရန္လည္းအလုိရွိ၏၊ ငါသည္ ရဟန္းေဂါတမသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ စိတ္ထား သုံးမ်ိုးနွင့္ အရံအတား တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ကုိ ေမးရမူ ေကာင္းေလစြ ဟု အၾကံျဖစ္၏။
ကူဋဒႏၲပုဏၰားသည္ အတုိင္ပင္ခံ အမတ္အား (ဤသုိ႔) မိန္႔၏ - အမတ္ သုိ႔ျဖစ္လွ်င္ ခါဏုမတရြာေန ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတုိ႔ကို အသွ်င္တုိ႔ ဆုိင္းငံ့ၾကပါဦး၊ ကူဋဒႏၲပုဏၰား သည္လည္း ရဟန္းေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္ ပါလိမ့္မည္ ဟု ကူဋဒႏၲပုဏၰားက မွာၾကား လုိက္ပါသည္ ဟူ၍ ေျပာၾကားေခ်ေလာ့ ဟု မိန္႔၏။
အသွ်င္ေကာင္းပါၿပီဟု ထုိအမတ္သည္ ကူဋဒႏၲပုဏၰားအား ဝန္ခံၿပီးလွ်င္ ခါဏုမတရြာေန ပုဏၰားႏွင့္အ မ်ဳိးသားတုိ႔ထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ခါဏုမတရြာေန ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသားတုိ႔အား ဤစကားကုိ ေျပာဆုိ၏ -
အသွ်င္တုိ႔ ဆုိင္းငံ့ၾကပါဦး၊ ကူဋဒႏၲပုဏၰား သည္လည္း ရဟန္းေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္ ပါလိမ့္မည္ ဟု ကူဋဒႏၲပုဏၰားက မွာၾကားလုိက္ပါသည္ ဟူ၍ ေျပာဆုိ၏။



ကူဋဒႏၲပုဏၰား
ထုိစဥ္အခါ၌ ရာေပါင္းမ်ားစြာကုန္ေသာ ပုဏၰားတုိ႔သည္ ကူဋဒႏၲပုဏၰား၏ ယဇ္ႀကီးကုိ ခံစားရန္ အလုိ႔ငွါ ခါဏုမတရြာ၌ တည္းခုိေနကုန္၏၊ ထုိပုဏၰားတုိ႔သည္ ကူဋဒႏၲပုဏၰားသည္ ရဟန္းေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္မည္ကို ၾကားျက၏။ထုိ ပုဏၰားတုိ႔သည္ ကူဋဒႏၲပုဏၰားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကၿပီးလွ်င္ အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ ရဟန္းေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္မည္ ဟူသည္ မွန္ပါသလား ဟု ေမး၏။
အခ်င္းတုိ႔ မွန္ပါ၏၊ ငါသည္လည္း ရဟန္းေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ သြားမည္ဟု ၾကံပါ၏။
အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ ရဟန္းေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ မခ်ဥ္းကပ္ပါနွင့္၊ မခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ပါ၊ ခ်ဥ္းကပ္ပါကအသွ်င္ကူဋဒႏၲ၏ ေက်ာ္ေစာျခင္းသည္ ဆုတ္ယုတ္၍၊ ရဟန္းေဂါတမ၏ ေက်ာ္ေစာျခင္းသည္ တုိးပြါးပါလိမ့္မည္။ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ ရဟန္းေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ မခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ပါ၊ ရဟန္းေဂါတမ သည္သာ အသွ်င္ကူဋဒႏၲကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ပါ၏။
အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ အမိအဖ ႏွစ္ဖက္စလံုးတုိ႔မွ ေကာင္းေသာ ဇာတ္ရွိ၏၊ ဘုိးေဘး ခုနစ္ဆက္တုိင္ေအာင္ မ်ဳိးရိုးသန္႔ေသာ အမိဝမ္းရွိ၏၊ ဇာတ္ႏွင့္စပ္ေသာ စကားျဖင့္ အပယ္မခံရပါ၊ အကဲ႔ရဲ႕ မခံရပါ၊ အၾကင္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ ရဟန္းေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ မခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ပါ၊ ရဟန္းေဂါတမ သည္သာ အသွ်င္ကူဋဒႏၲကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ပါ၏။
အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ ျကြယ္ဝ၏၊ ဥစၥာမ်ားစြာရွိ၏၊ စည္းစိမ္ျကီးစြာရွိ၏၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ အသံုးအေဆာင္ရွိ၏၊ မ်ားေသာ ေရႊေငြရွိ၏။
အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ ေဝဒက်မ္းလာ ဂါထာတုိ႔ကုိ ရြတ္ဆုိတတ္၏၊ ေဝဒက်မ္းတုိ႔ကုိ ေဆာင္၏၊ အဘိဓာန္ နိဃ႑ဳက်မ္း၊ အလကၤာ ကဋဳဘ က်မ္း၊ သဒဿဒါ အကၡရပၸေဘဒ က်မ္း၊ ငါးခုေျမာက္ ဣတိဟာသက်မ္းႏွင့္ တကြ ေဗဒင္သံုးပံုတုိ႔၏ တစ္ဖက္ကမ္းသုိ႔ ေရာက္၏၊ ပဒက်မ္း( ေဝဒက်မ္းလာ ပုဒ္ရင္းတုိ႔ကုိ ထုတ္ႏုတ္စီစဥ္ျပေသာက်မ္း)ကုိ တတ္၏၊ ဗ်ာကရုဏ္းက်မ္း(ဓာတ္၊ ပစၥည္း၊ ဝိဘတ္တုိ႔ျဖင့္ ေဝဖန္၍ ပုဒ္တုိ႔၏ ၿပီးစီးပံုကုိ ျပေသာက်မ္း)ကုိ တတ္၏၊ ေလာကာယတက်မ္း (မ်က္ျမင္ေလာက အေၾကာင္းအရာကုိသာ ျပေသာ ရုပ္ဝါဒက်မ္း စာရ္ဗာကဆရာ၏ ရုပ္ဝါဒ) မဟာပုရိသ လကၡဏာ က်မ္းတုိ႔၌ အျကြင္းမဲ႔ တတ္ေျမာက္၏။
အသွ်င္ ကူဋဒႏၲသည္ အဆင္းလွ၏၊ ရွုခ်င္ဖြယ္ ရွိ၏၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ရွိ၏၊ ျမတ္ေသာ အဆင္း သဏဿဍန္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ျဗဟၼာႏွင့္တူေသာ အဆင္းရွိ၏၊ ျဗဟၼာႏွင့္တူေသာ ကုိယ္ရွိ၏၊ ခံ့ညားေသာ ကုိယ္ခႏဿဓာရွိ၏။
အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ကား သီလရွိ၏၊ ႀကီးပြါးေသာ သီလရွိ၏၊ ႀကီးပြါးေသာ သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ ေကာင္းေသာ စကားရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ ျမြက္ဆုိသံရွိ၏၊ ယဥ္ေက်းေသာ စကားႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ သန္႔ရွင္းေသာ အျပစ္ကင္းေသာ အဓိပၸါယ္သိလြယ္ေသာ စကားႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ မ်ားစြာေသာ သူတုိ႔၏ ဆရာျဖစ္၏၊ ဆရာ့ဆရာျဖစ္၏၊ လုလင္သံုးရာ တုိ႔အား ေဝဒက်မ္းတုိ႔ကုိ ပုိ႔ခ်၏၊ အရပ္ေဒသ ဇနပုဒ္တုိ႔မွ လုလင္မ်ားစြာသည္ အသွ်င္ကူဋဒႏၲ ထံ၌ ေဝဒက်မ္းတုိ႔ကုိ သင္ရန္ လာျက၏။
အသွ်င္ ကူဋဒႏၲသည္ အုိမင္း၏၊ အသက္ ႀကီး၏၊ အရြယ္ ရင့္၏၊ ေရွးမီ၏၊ အဆံုးအရြယ္သုိ့ ေရာက္လ်က္ရွိ၏၊ ရဟန္းေဂါတမသည္ အသက္ ငယ္သူလည္း ျဖစ္၏၊ ရဟန္းငယ္လည္း ျဖစ္၏။
အသွ်င္ကူဋဒႏၲကုိ မဂဓတုိင္းရွင္ ေသနိယမည္ေသာ ဗိမၺိသာရမင္းသည္ အရိုအေသ ျပဳ၏၊ အေလးျပဳ၏၊ ျမတ္ႏုိး၏၊ ပူေဇာ္၏၊ တုပ္ဝပ္၏။
အသွ်င္ကူဋဒႏၲကုိ ေပါကၡရသာတိ ပုဏၰားသည္ အရိုအေသ ျပဳ၏၊ အေလးျပဳ၏၊ ျမတ္ႏုိး၏၊ပူေဇာ္၏၊ တုပ္ဝပ္၏။
အသွ်င္ ကူဋဒႏၲ ပုဏၰားသည္ လူစည္ကားေသာ၊ ကြၽဲ ႏြား စသည္ေပါမ်ားေသာ၊ ျမက္ ထင္း ေရတုိ႔ ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ၊ ဆန္စပါးႏွင့္ ျပည္စံုေသာ၊ မင္းမွရသည့္ စည္းစိမ္ျဖစ္ေသာ၊ မဂဓတုိင္းရွင္ ေသနိယ မည္ေသာ ဗိမၺိသာရမင္းက ဆုလာဘ္အျဖစ္ အပုိင္စားေပးထားေသာ ခါဏုမတရြာကုိ အုပ္ခ်ဳပ္၍ေန၏။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ ရဟန္းေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ မခ်ဥ္းကပ္ ထုိက္ပါ၊ ရဟန္းေဂါတမသည္သာ အသွ်င္ကူဋဒႏၲကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္ ထုိက္ပါ၏ ဟု ဆုိျက၏။


ျမတ္စြာဘုရား၏ဂုဏ္ကုိ ခ်ီးက်ဴးျခင္း
ဤသုိ႔ ဆုိကုန္ေသာ္ ကူဋဒႏၲပုဏၰားသည္ ထုိပုဏၰားတုိ႔အား ဤစကားကုိ ဆုိ၏ -
အခ်င္းတုိ႔ သုိ႔ျဖစ္လွ်င္ ငါ၏စကားကုိလည္း နားေထာင္ၾကပါဦး၊ ငါတုိ႔သည္သာ ထုိအသွ်င္ေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ပါကုန္၏၊ ထုိအသွ်င္ေဂါတမကား ငါတုိ႔ကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ မခ်ဥ္းကပ္ ထုိက္ပါ၊ ရဟန္းေဂါတမသည္ အမိဘက္ အဖဘက္ ႏွစ္ဖက္စလံုးတုိ႔မွ ေကာင္းေသာ ဇာတ္ရွိ၏၊ ဘုိးေဘး ခုနစ္ဆက္တုိင္ေအာင္ မ်ဳိးရိုးသန္႔ေသာ အမိဝမ္းရွိ၏၊ ဇာတ္ႏွင့္စပ္ေသာစကားျဖင့္ အပယ္မခံရ၊ အကဲ႔ရဲ႕မခံရ။ အၾကင္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရဟန္းေဂါတမသည္ အမိဘက္ အဖဘက္ ႏွစ္ဖက္စလံုးတုိ႔မွ ေကာင္းေသာ ဇာတ္ရွိ၏၊ ဘုိးေဘး ခုနစ္ဆက္ တုိင္ေအာင္ မ်ဳိးရိုးသန္႔ေသာ အမိဝမ္းရွိ၏၊ ဇာတ္ႏွင့္စပ္ေသာ စကားျဖင့္ အပယ္မခံရ၊ အကဲ႔ရဲ႕ မခံရ၊ ဤေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း ထုိအသွ်င္ေဂါတမသည္ ငါတုိ႔ကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ မခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ပါ၊ ငါတုိ႔သည္သာ ထုိ အသွ်င္ေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ပါကုန္၏။
ရဟန္းေဂါတမသည္ -
မ်ားျပားေသာ ေဆြမ်ဳိးအေပါင္းကုိ ပယ္စြန္႔၍ ရဟန္းျပဳ ခဲ့၏။
ေျမေအာက္၌လည္း ထားေသာ ေျမေပၚ၌လည္း ထားေသာ မ်ားစြာေသာ ေရႊေငြကုိ ပယ္စြန္႔၍ ရဟန္းျပဳခဲ့၏။
ငယ္ရြယ္ ပ်ိဳမ်စ္သည္ ျဖစ္လ်က္ ေကာင္းစြာမည္းနက္ေသာ ဆံပင္ရွိသည္ ျဖစ္လ်က္ ပဌမအရြယ္ ဟူေသာ ေကာင္းေသာ အရြယ္ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ ျဖစ္လ်က္ လူ႔ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့၏။
အမိ အဖတုိ႔ သေဘာမတူၾကသျဖင့္ မ်က္ရည္ရႊဲစုိ ငုိယုိကုန္စဥ္ ဆံမုတ္ဆိတ္ကုိ ပယ္ၿပီးလွ်င္ ဖန္ရည္ဆုိးအဝတ္တုိ႔ကုိ ဝတ္၍ လူ႔ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့၏။
အဆင္းလွ၏၊ ရွုခ်င္ဖြယ္ ရွိ၏၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ရွိ၏၊ ျမတ္ေသာ အဆင္းသဏဿဍာန္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ျဗဟၼာႏွင့္တူေသာ အဆင္းရွိ၏၊ ျဗဟၼာႏွင့္တူေသာ ကုိယ္ရွိ၏၊ ခံ့ညားေသာ ကုိယ္ခႏဿဓာ ရွိ၏။
သီလရွိ၏၊ ျမတ္ေသာ သီလရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ သီလ ရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
ေကာင္းေသာ စကားရွိ၏၊ ေကာင္းေသာ ျမြက္ဆုိသံရွိ၏၊ ယဥ္ေက်းေသာ စကားႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ သန္႔ရွင္းေသာ အျပစ္ကင္းေသာ အဓိပၸါယ္ သိလြယ္ေသာ စကားႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
မ်ားစြာေသာ သူတုိ႔၏ ဆရာျဖစ္၏၊ ဆရာ့ဆရာ ျဖစ္၏။
ကာမဂုဏ္၌ တပ္မက္ျခင္း ကုန္ခန္းၿပီးျဖစ္၏၊ လွ်ပ္ေပၚျခင္း ကင္း၏။
ကံကုိ ယံုၾကည္ေသာ၊ အေၾကာင္းကုိ ယံုၾကည္ေသာ ဝါဒရွိ၏၊ ပုဏၰားပရိသတ္၏ ေကာင္းက်ဳိးကုိသာလွ်င္ ေရွးရွု၏။
မင္းမ်ဳိးစဥ္ဆက္ မပ်က္ေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ဳိးမွ ရဟန္းျပဳခဲ့၏။
မ်ားေသာ ဥစၥာရွိေသာ မ်ားေသာ စည္းစိမ္ရွိေသာ ျကြယ္ဝေသာ အမ်ဳိးမွ ရဟန္းခဲ့ျပဳ၏။
တစ္ပါးေသာ တုိင္းႏုိင္ငံ တစ္ပါးေသာ ဇနပုဒ္တုိ႔မွ လူတုိ႔သည္ ျပႆနာ ေမးအံ့ေသာငွါ ရဟန္းေဂါတမထံသုိ႔ လာကုန္၏။
ရဟန္းေဂါတမကုိ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ နတ္တုိ႔သည္ အသက္ႏွင္း၍ကုိးကြယ္ကုန္၏။
ထုိအရွင္ေဂါတမ၏ ေကာင္းသတင္းသည္ ဤသို့ ေက်ာ္ေစာ၏ -
ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံထုိက္ေသာေၾကာင့္ အရဟံ မည္ေတာ္မူ၏၊
(အလံုးစံုေသာတရားတုိ႔ကုိ) ကုိယ္တုိင္ မွန္စြာ သိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ သမၼာသမၺဳဒဿဓ မည္ေတာ္မူ၏၊
အသိဉာဏ္ (ဝိဇၨာ) အက်င့္ (စရဏ) ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ဝိဇၨာစရဏသမၸႏၷ မည္ေတာ္မူ၏၊ ေကာင္းေသာ စကားကုိ ဆုိေတာ္မူတတ္ေသာေၾကာင့္ သုဂတ မည္ေတာ္မူ၏၊
ေလာကကုိ သိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ေလာကဝိဒူ မည္ေတာ္မူ၏၊
ဆံုးမထုိက္သူကုိ ဆံုးမတတ္သည့္ အတုမဲ႔ပုဂဿဂိုလ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အႏုတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ မည္ေတာ္မူ၏၊
နတ္လူတုိ႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ သတၳာ ေဒဝမႏုႆာနံ မည္ေတာ္မူ၏၊
သစၥာေလးပါး တရားတုိ႔ကုိ သိေစေတာ္မူေသာေၾကာင့္လည္း ဗုဒဿဓ မည္ေတာ္မူ၏၊
ဘုန္းတန္ခုိး ႀကီးေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ဘဂဝါ မည္ေတာ္မူ၏ ဟု ပ်ံ့နွံ့ေန၏။
သံုးဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ ေယာက်္ားျမတ္လကၡဏာ တုိ႔ႏွင့္ျပည့္စံု၏။
လာေလာ့၊ ေကာင္းေသာ လာျခင္းတည္း ဟုဆုိေလ့ရွိ၏၊ ႏူးညံ့ေသာ စကားရွိ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ နွုတ္ဆက္တတ္၏၊ ရႊင္လန္းေသာ မ်က္ႏွာရွိ၏၊ ေပါ့ပါးေသာ ႏႈတ္ရွိ၏၊ ေရွးဦးစြာ ဆုိေလ့ရွိ၏။
ရဟန္းေဂါတမကုိ ပရိသတ္ေလးပါးတုိ႔သည္ အရိုအေသျပဳကုန္၏၊ အေလးျပဳ ကုန္၏၊ ျမတ္ႏုိးကုန္၏၊ ပူေဇာ္ကုန္၏၊ တုပ္ဝပ္ကုန္၏။
ရဟန္းေဂါတမကုိ မ်ားစြာေသာ နတ္လူတုိ႔သည္ အလြန္ၾကည္ညိဳ ကုန္၏။
ရြာနိဂံုး၌ ေနေသာ္ လူတုိ႔ကုိ ဘီလူးတုိ႔သည္ မညႇဥ္းဆဲကုန္။
သံဃာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ၊ ဂုိဏ္းႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေသာ၊ ဂုိဏ္းဆရာ လည္းျဖစ္ေသာ၊ ရဟန္းေဂါတမကုိ အယူဝါဒ တည္ေထာင္သူတုိ႔တြင္ အျမတ္ဆံုးဟု ဆုိအပ္၏၊ အခ်င္းတုိ႔ အေၾကာင္းမူကား ရဟန္းေဂါတမ၏ ေက်ာ္ေစာျခင္းသည္ ထုိအယူဝါဒ တည္ေထာင္သူ သမဏျဗာဟၼဏတုိ႔၏ ေက်ာ္ေစာျခင္းကဲ႔သုိ႔ ထုိထုိ ဤဤ အေၾကာင္းျဖင့္ ျဖစ္ေပၚသည္ မဟုတ္၊ အမွန္အားျဖင့္ အတုမရွိ ေသာ အသိဉာဏ္ (ဝိဇၨာ) အက်င့္ (စရဏ) ႏွင့္ျပည့္စံု၍ သာလွ်င္ျဖစ္ေပၚ၏။
ရဟန္းေဂါတမကုိ မဂဓတုိင္းရွင္ ေသနိယမည္ေသာ ဗိမၺိသာရမင္းသည္ သား မယား ပရိသတ္ အမတ္တုိ႔ႏွင့္ တကြ အသက္ႏွင္း၍ ကုိးကြယ္၏။ ပေသနဒီေကာသလမင္းသည္ သား မယား ပရိသတ္ အမတ္တုိ႔ႏွင့္ တကြ အသက္ႏွင္း၍ ကုိးကြယ္၏။ ေပါကၡရသာတိပုဏၰားသည္ သား မယား ပရိသတ္အမတ္တုိ႔ႏွင့္ တကြ အသက္ႏွင္း၍ ကုိးကြယ္၏။ မဂဓတုိင္းရွင္ ေသနိယမည္ေသာ ဗိမၺိသာရမင္းသည္ အရိုအေသျပဳ၏၊ အေလးျပဳ၏၊ ျမတ္ႏုိး၏၊ ပူေဇာ္၏၊ တုပ္ဝပ္၏။ ပေသနဒီေကာသလမင္းသည္ အရိုအေသျပဳ၏၊ အေလး ျပဳ၏၊ ျမတ္ႏုိး၏၊ ပူေဇာ္၏၊ တုပ္ဝပ္၏။ ေပါကၡရသာတိ ပုဏၰားသည္ အရိုအေသျပဳ၏၊ အေလး ျပဳ၏၊ ျမတ္ႏုိး၏၊ ပူေဇာ္၏၊ တုပ္ဝပ္၏။
ခါဏုမတရြာသုိ႔ ေရာက္လာေတာ္မူ၍ ခါဏုမတရြာ အမၺလ႒ိကာ (ဥယ်ာဥ္) ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ အခ်င္းတုိ႔ သမဏျဗာဟၼဏ တုိ႔သည္ ငါတုိ႔၏ ရြာနယ္သုိ႔ လာကုန္၏၊ ထုိ (သမဏျဗာဟၼဏ) တုိ႔သည္ ဧည့္သည္မ်ား ျဖစ္ကုန္၏၊ ဧည့္သည္တုိ႔ကုိ ငါတုိ႔သည္ အရိုအေသ ျပဳသင့္ကုန္၏၊ အေလးျပဳသင့္ကုန္၏၊ ျမတ္ႏုိးသင့္ကုန္၏၊ ပူေဇာ္သင့္ ကုန္၏၊ တုပ္ဝပ္ သင့္ကုန္၏၊ အၾကင္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရဟန္းေဂါတမသည္ ခါဏုမတရြာသုိ႔ ေရာက္လာေတာ္မူ၍ ခါဏုမတရြာ အမၺလ႒ိကာ (ဥယ်ာဥ္) ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ရဟန္းေဂါတမသည္ ငါတုိ႔၏ ဧည့္သည္ေတာ္ ျဖစ္ေပ၏၊ ဧည့္သည္ေတာ္ကုိ ငါတုိ႔သည္ အရိုအေသ ျပဳသင့္ကုန္၏၊ အေလးျပဳသင့္ကုန္၏၊ ျမတ္ႏုိးသင့္ကုန္၏၊ ပူေဇာ္သင့္ကုန္၏၊ တုပ္ဝပ္သင့္ ကုန္၏၊ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း ထုိအသွ်င္ေဂါတမသည္ ငါတုိ႔ကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ မခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ပါ၊ အမွန္ အားျဖင့္ ဆုိလွ်င္ ငါတုိ႔သည္သာ ထုိအသွ်င္ေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္ထုိက္ပါကုန္၏။
အခ်င္းတုိ႔ ငါသည္ ထုိအသွ်င္ေဂါတမ၏ ဤမွ်ေလာက္ေသာ ဂုဏ္တုိ႔ကုိသာ သိ၏၊ ထုိအသွ်င္ ေဂါတမသည္ကား ဤမွ်ေလာက္ေသာ ဂုဏ္တုိ႔ႏွင့္သာ ျပည့္စံုသည္ မဟုတ္ေပ၊ အမွန္အားျဖင့္ ေသာ္ကား ထုိအသွ်င္ေဂါတမသည္ အတုိင္းမသိေသာ ဂုဏ္တုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူပါေပ၏ဟု ဆုိ၏။
ဤသုိ႔ ဆုိေသာ္ ထုိပုဏၰားတုိ႔သည္ ကူဋဒႏၲပုဏၰားအား ဤသုိ႔ ျပန္ၾကားေျပာဆုိကုန္၏ -
ရဟန္းေဂါတမ၏ဂုဏ္တုိ႔ကုိ ခ်ီးက်ဴးေသာ အသွ်င္ကူဋဒႏၲ၏ စကားအတုိင္းဆုိလွ်င္ ထုိအသွ်င္ေဂါတမသည္ ဤမွ ယူဇနာတစ္ရာ (ေဝးကြာေသာ) အရပ္၌ ေနေစကာမူ သဒဿဒါတရားရွိေသာအမ်ဳိးသားသည္ ရိကၡာထုပ္ ေဆာင္၍ ေသာ္လည္း ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္သင့္သည္သာတည္း၊ အသွ်င္ကူဋဒႏၲ သုိ႔ျဖစ္၍ အကြၽႏု္ပ္တုိ႔ အားလံုးပင္ ရဟန္းေဂါတမကုိ ဖူးေျမာ္ရန္ ခ်ဥ္းကပ္ပါကုန္အံ့ ဟုျပန္ၾကား ေျပာဆုိကုန္၏။



မဟာဝိဇိတမင္း၏ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းအေၾကာင္း
ကူဋဒႏၲ ပုဏၰားသည္ မ်ားစြာေသာ ပုဏၰားအေပါင္းႏွင့္အတူ အမၺလ႒ိကာ (ဥယ်ာဥ္)၌ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ (ႏႈတ္ဆက္စကား) ေျပာဆုိ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကုိ ၿပီးဆံုးေစ၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္၏။
ခါဏုမတရြာေန ပုဏၰားႏွင့္ အမ်ဳိးသား အခ်ဳိ႕သည္ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ရွိခုိး၍ သင့္ရာ၌ ထုိင္ကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕သည္ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ (ႏႈတ္ဆက္) ေျပာဆုိ ျပီးေသာ္ သင့္ရာ၌ ထုိင္၏၊ အခ်ဳိ႕သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွိရာ အရပ္သုိ႔ လက္အုပ္ခ်ီလ်က္ သင့္ရာ၌ ထုိင္၏၊ အခ်ဳိ႕သည္ အမည္အႏြယ္ကုိ ေျပာၾကားလ်က္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္၏၊ အခ်ဳိ႕သည္ တိတ္ဆိတ္စြာ ထုိင္၏။
ထုိင္ၿပီးလတ္ေသာ္ ကူဋဒႏၲပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏ -
အသွ်င္ေဂါတမ ရဟန္းေဂါတမသည္ သံုးပါးေသာ စိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတားရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ကုိ သိေတာ္မူ၏ဟု အကြၽႏု္ပ္ ၾကားဖူးပါ၏၊
အကြၽႏု္ပ္သည္ကား သံုးပါးေသာ စိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတားရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ကုိ မသိပါ၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ ယဇ္ႀကီး ပူေဇာ္ရန္လည္း အလုိရွိပါ၏၊ ေတာင္းပန္ပါ၏၊ အသွ်င္ ေဂါတမသည္ သံုးပါးေသာ စိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတားရွိသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ ကုိအကြၽႏု္ပ္အား ေဟာေတာ္မူပါ ဟု ေလွ်ာက္၏။
ပုဏၰား နာၾကားေလာ့၊ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းေလာ့၊ ေဟာၾကား ေပအံ့ ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏၊
အသွ်င္ေကာင္းပါၿပီဟု ကူဋဒႏၲပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဝန္ခံ၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏၊
ပုဏၰား ေရွးအခါက မဟာဝိဇိတ မည္ေသာ မင္းသည္ ရွိ၏၊ (ထုိမင္းသည္) ျကြယ္ဝ၏၊ စည္းစိမ္ ဥစၥာမ်ားစြာ ရွိ၏၊ ေရႊေငြ မ်ားစြာရွိ၏၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ အသံုးအေဆာင္ မ်ားစြာရွိ၏၊ ဥစၥာစပါး မ်ားစြာရွိ၏၊ ဘ႑ာ က်ီၾက ျပည့္၏။
ပုဏၰား မဟာဝိဇိတမင္းသည္ တစ္ေယာက္တည္းေနစဥ္ ဤသုိ႔ အၾကံ ျဖစ္ေပၚ၏ - ငါသည္ ျပန္႔ေျပာေသာ လူ႔စည္းစိမ္တုိ႔ကုိ ရလ်က္ ရွိ၏၊ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ေျမအဝန္းကုိ အုပ္စုိး၍ေန၏၊ ငါသည္ ယဇ္ႀကီးကုိ ပူေဇာ္ရမူ ေကာင္းေလစြ၊ ယင္းသုိ႔ ပူေဇာ္ျခင္း သည္ ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ငါ၏ စီးပြားခ်မ္းသာ အလုိ႔ငွါ ျဖစ္ရာ၏ ဟု အၾကံျဖစ္၏။
မဟာဝိဇိတမင္းသည္ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားကုိ ေခၚ၍ ဤစကားကုိ မိန္႔ဆုိ၏ -
ပုဏၰား ငါသည္ ဤသုိ့ အၾကံရသည္၊ ငါသည္ ျပန္႔ေျပာေသာ လူ႔စည္းစိမ္တုိ႔ကုိ ရလ်က္ ရွိ၏၊ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ေျမ အဝန္းကုိ အုပ္စုိး၍ ေန၏၊ ငါသည္ ယဇ္ႀကီးကုိ ပူေဇာ္ရမူ ေကာင္းေလစြ၊ ယင္းသုိ႔ ပူေဇာ္ျခင္းသည္ ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ငါ၏ စီးပြားခ်မ္းသာ အလုိ႔ငွါ ျဖစ္ရာ၏ဟု အၾကံျဖစ္၏။ပုဏၰား ငါသည္ ယဇ္ႀကီး ပူေဇာ္ရန္ အလုိရွိ၏၊ ယင္း (ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္း) သည္ ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ငါ၏ စီးပြားခ်မ္းသာ အလုိ႔ငွါ ျဖစ္ရာ၏၊ အသွ်င္သည္ ငါ့ကုိ ဆံုးမ (ၫႊန္ၾကား) ပါေလာ့ ဟု မိန္႔ဆုိ၏။
ပုဏၰား ဤသုိ႔ မိန္႔ဆုိေသာ္ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားသည္ မဟာဝိဇိတမင္းအား ဤစကားကုိ ေလွ်ာက္၏- အသွ်င္မင္း၏ ႏုိင္ငံ၌ (ခုိးသူ) ဆူးေျငာင့္ရွိ၏၊ (ခုိးသူ) ႏွိပ္စက္ျခင္းရွိ၏၊ ရြာကုိဖ်က္ဆီး၏၊ နိဂံုးကုိ ဖ်က္ဆီး၏၊ ၿမိဳ႕ကုိဖ်က္ဆီး၏၊ ခရီးသြားတုိ႔ကုိ လုယက္၏။
အသွ်င္မင္းသည္ ဤသုိ႔ (ခုိးသူ) ဆူးေျငာင့္ရွိေသာ (ခုိးသူ) ႏွိပ္စက္ျခင္းရွိေသာ ႏုိင္ငံ၌ အခြန္ အတုပ္ကုိေကာက္ပါက အသွ်င္မင္းသည္ မျပဳသင့္သည္ကုိ ျပဳသည္ျဖစ္၏၊ အသွ်င္မင္းက ဤသုိ႔ ၾကံရာ၏၊ ငါသည္ ဤခုိးသူ ဆူးေျငာင့္ကုိ သတ္ျဖတ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ (ဒဏ္တပ္၍ ဥစၥာ) ဆံုးရွုံးေစျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ကဲ႔ရဲ႕ရွုတ္ခ်ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ (တုိင္းျပည္မွ) ႏွင္ထုတ္ျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း ဖယ္ရွားမည္ဟု ျဖစ္ရာ၏၊ (သုိ႔ရာတြင္) ဤနည္းျဖင့္ ဤခုိးသူ ဆူးေျငာင့္ကုိ အျကြင္းမဲ႔ ဖယ္ရွားျခင္း မျဖစ္ႏုိင္ပါ၊ သတ္ျဖတ္ ညႇဥ္းဆဲ ခံရသည္မွ ျကြင္းက်န္ေသာ ခုိးသူတုိ႔သည္ ေနာက္အခါ၌ မင္း၏ ႏုိင္ငံကုိ ညႇဥ္းဆဲျကမည္သာ ျဖစ္၏၊ ယင္းခုိးသူ ဆူးေျငာင့္ကုိ အျကြင္းမဲ႔ ဖယ္ရွားရန္ အတြက္ -
အသွ်င္မင္း၏ ႏုိင္ငံ၌ လယ္ယာလုပ္သူ၊ ႏြားေမြးသူတုိ႔အား အသွ်င္မင္းသည္ မ်ဳိးရိကၡာကုိ ေထာက္ပံ့ေပးကမ္းပါ၊ အသွ်င္မင္း၏ ႏုိင္ငံ၌ ကုန္သြယ္သူကို အသွ်င္မင္းသည္ အရင္းအႏီွးကုိ ေထာက္ပံ့ ေပးကမ္းပါ၊ အသွ်င္မင္း၏ ႏုိင္ငံ၌ မင္းမႈထမ္းတုိ႔ကုိ အသွ်င္မင္းသည္ လခရိကၡာကုိ စီမံေပးပါ၊ (ဤသုိ႔ ျပဳသည္ရွိေသာ္) နိုင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားတုိ႔ သည္ မိမိတုိ႔ အလုပ္အကုိင္ကို အားထုတ္ လုပ္ကိုင္ ေနျကသျဖင့္ အသွ်င္မင္း၏ ႏုိင္ငံကုိ မညႇဥ္းဆဲ ျကပါ၊
အသွ်င္မင္းအတြက္ (ဥစၥာစပါး) အစုသည္လည္း မ်ားစြာ ရေစမည္၊ ႏုိင္ငံ ၿငိမ္းခ်မ္းသျဖင့္ (ခုိးသူ) ဆူးေျငာင့္ မရွိသျဖင့္ (ခုိးသူ) ႏွိပ္စက္ျခင္း မရွိသျဖင့္ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသား တုိ႔သည္လည္း (အခ်င္းခ်င္း) ခ်စ္ခင္စြာ သားသမီးတုိ႔ကုိ ရင္ခြင္၌ ကေစလ်က္ အိမ္တုိ႔ကုိ မပိတ္ဘဲ ေနၾကရ သလို ျဖစ္လိမ့္မည္ ဟု ေလွ်ာက္၏။
မဟာဝိဇိတမင္းက အခ်င္း ေကာင္းပါၿပီ ဟု ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားအား ဝန္ခံၿပီးလွ်င္ မိမိ၏ ႏုိင္ငံ၌ လယ္ယာလုပ္သူ၊ ႏြားေမြးသူတုိ႔အား မ်ဳိးရိကၡာကုိ ေထာက္ပံ့၏၊ ကုန္သြယ္သူတို့အား အရင္းအႏီွး ေထာက္ပံ့၏၊ မင္းမႈထမ္း တုိ႔ကုိ လခရိကၡာကုိ စီမံေပး၏၊ (ဤသုိ႔ ျပဳသျဖင့္) နိုင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားတုိ႔ သည္ မိမိတုိ႔ အလုပ္အကုိင္ကို အားထုတ္ လုပ္ကိုင္ ေနျကသျဖင့္ ႏုိင္ငံကုိ မညႇဥ္းဆဲ ျက၊ မင္းအတြက္ (ဥစၥာစပါး) အစုသည္လည္း မ်ားစြာ ရ၏၊ ႏုိင္ငံ ၿငိမ္းခ်မ္းသျဖင့္ (ခုိးသူ) ဆူးေျငာင့္ မရွိသျဖင့္ (ခုိးသူ) ႏွိပ္စက္ျခင္း မရွိသျဖင့္ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသား တုိ႔သည္လည္း (အခ်င္းခ်င္း) ခ်စ္ခင္စြာ သားသမီးတုိ႔ကုိ ရင္ခြင္၌ ကေစလ်က္ အိမ္တုိ႔ကုိ မပိတ္ဘဲ ေနၾကရ သလို ျဖစ္၏။
ပုဏၰား ထုိအခါ မဟာဝိဇိတမင္းသည္ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားကုိ ေခၚ၍ ဤစကားကုိ မိန္႔ဆုိ၏ -
အခ်င္း သင္၏ အစီအရင္ကုိ ယူ၍ ငါသည္ ထုိခုိးသူ ဆူးေျငာင့္ကုိ ဖယ္ရွားၿပီး ပါၿပီ၊ (ဥစၥာစပါး) အစုသည္လည္းမ်ားစြာ ရျပီ၊ ႏုိင္ငံ ၿငိမ္းခ်မ္းသျဖင့္ (ခုိးသူ) ဆူးေျငာင့္ မရွိသျဖင့္ (ခုိးသူ) ႏွိပ္စက္ျခင္း မရွိသျဖင့္ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသား တုိ႔သည္လည္း (အခ်င္းခ်င္း) ခ်စ္ခင္စြာ သားသမီးတုိ႔ကုိ ရင္ခြင္၌ ကေစလ်က္ အိမ္တုိ႔ကုိ မပိတ္ဘဲ ေနၾကရ သလို ျဖစ္၏။
ပုဏၰား ငါသည္ ယဇ္ႀကီး ပူေဇာ္လုိ၏၊ ယင္း (ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္း) သည္ ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ငါ၏ စီးပြား ခ်မ္းသာ အလုိ႔ငွါ ျဖစ္ရာ၏၊ အသွ်င္သည္ ငါ့ကုိ ဆံုးမ (ၫႊန္ၾကား) ပါ ဟု မိန္႔ဆုိ၏။



အဂဿငါေလးပါး
အသွ်င္မင္း ( ႏုိင္ငံ၌ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန) အရံမင္း တုိ႔ကုိ ဤသုိ႔ တုိင္ပင္ေတာ္မူပါ - အသွ်င္တုိ႔ ငါသည္ ယဇ္ႀကီး ပူေဇာ္လုိ၏၊ ယင္း (ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္း) သည္ ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ငါ၏ စီးပြားခ်မ္းသာ အလုိ႔ငွါ ျဖစ္ရာ၏၊ အသွ်င္တုိ႔သည္ ငါ့အား (ယဇ္ပူေဇာ္ရန္) သေဘာတူျကပါ ဟု တုိင္ပင္ေတာ္မူပါ။
နိုင္ငံ၌ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန အမတ္ မင္းမႈထမ္းတုိ႔ကို တုိင္ပင္ေတာ္မူပါ။
နိုင္ငံ၌ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန ပုဏၰား သူေဌးတုိ့ကို တုိင္ပင္ေတာ္မူပါ။
နိဂံုးဇနပုဒ္ေန ဥစၥာအစုအပံု ရွိေသာ သူျကြယ္တုိ့ကို တုိင္ပင္ေတာ္မူပါ။
ပုဏၰား မဟာဝိဇိတမင္းသည္ အခ်င္း ေကာင္းပါၿပီ ဟု ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားအား ဝန္ခံၿပီးလွ်င္ မိမိ၏ ႏုိင္ငံ၌ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန အရံမင္း၊ အမတ္ မင္းမႈထမ္း၊ ပုဏၰားသူေဌး၊ ဥစၥာအစုအပံု ရွိကုန္ေသာ သူျကြယ္ တုိ့ကို - အခ်င္းတုိ႔ ငါသည္ ယဇ္ႀကီး
ပူေဇာ္လုိ၏၊ ယင္း (ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္း) သည္ ၾကာျမင့္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး ငါ၏ စီးပြားခ်မ္းသာ အလုိ႔ငွါ ျဖစ္ရာ၏၊ အခ်င္းတုိ႔သည္ ငါ့အား (ယဇ္ပူေဇာ္ရန္) သေဘာတူျကပါ ဟု တုိင္ပင္ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္မင္း ယစ္ပူေဇာ္ေတာ္မူပါ၊ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္ သင့္ေသာ အခ်ိန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္၊ မင္းႀကီး ဟု ေလွ်ာက္ျက၏။
ဤ ေလးမ်ဳိးေသာ သေဘာတူ အသင္းအပင္းတုိ႔သည္ ထုိယဇ္၏ အရံအတားမ်ား ျဖစ္၏။



ယဇ္ ပူေဇာ္သူ၏ အဂၤါရွစ္ပါး
မဟာဝိဇိတမင္းသည္ အဂၤါရွစ္ပါးနွင့္ ျပည့္စံု၏။
(၁) အမိဘက္ အဖဘက္ ႏွစ္ဖက္စလံုးတုိ႔မွ ေကာင္းေသာ ဇာတ္ရွိ၏၊ ဘုိးေဘး ခုနစ္ဆက္တုိင္ေအာင္မ်ဳိးရိုး သန္႔ေသာ အမိဝမ္းရွိ၏၊ ဇာတ္ႏွင့္စပ္ေသာ စကားျဖင့္ အပယ္မခံရ၊ အကဲ႔ရဲ႕ မခံရ။
(၂) အဆင္းလွ၏၊ ရွုခ်င္ဖြယ္ရွိ၏၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရွိ၏၊ ျမတ္ေသာ အဆင္း သဏဿဍာန္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ ျဗဟၼာႏွင့္ တူေသာ အဆင္းရွိ၏၊ ျဗဟၼာႏွင့္တူေသာ ကုိယ္ရွိ၏၊ ခံ့ညားေသာ ကုိယ္ခႏဿဓာရွိ၏။
(၃) ျကြယ္ဝ၏၊ စည္းစိမ္ ဥစၥာမ်ားစြာ ရွိ၏၊ ေရႊေငြ မ်ားစြာရွိ၏၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ အသံုးအေဆာင္ မ်ားစြာရွိ၏၊ ဥစၥာစပါး မ်ားစြာရွိ၏၊ ဘ႑ာ က်ီၾက ျပည့္၏။
(၄) ဗုိလ္ပါအင္အား ရွိ၏၊ သစၥာရွိေသာ အမိန္႔ကုိ ရိုေသစြာ လုိက္နာေသာ အဂၤါေလးပါး ရွိေသာ စစ္သည္ႏွင့္ ျပည့္စံု၏၊ (စစ္သည္ဗိုလ္ပါ) အျခံအရံျဖင့္ ရန္သူတုိ႔ကုိ ဖိႏွိပ္လႊမ္းမုိးေနသကဲ႔သုိ႔ ျဖစ္၏။
(၅) သဒဿဓါတရားရွိ၏၊ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲတတ္၏၊ (အျမတ္ကုိ ေပးတတ္ေသာ) အလွဴရွင္ျဖစ္၏၊ ရဟန္းပုဏၰား အထီးက်န္သူ ခရီးသြား ဖုန္းေတာင္းယာစကာတုိ႔ အတြက္ မပိတ္ေသာ တံခါး ရွိ၏၊ ေရတြင္း သဖြယ္ျဖစ္၍ ေကာင္းမႈတုိ႔ကုိ ျပဳ၏။
(၆) အၾကားအျမင္မ်ား၏။
(၇) စကားတို့၏ အနက္အဓိပၸါယ္ကို သိ၏။
(၈) ပညာရွိ၏၊ လိမၼာ၏၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္ရွိ၏၊ ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ဆဲ ျဖစ္လတၱံ႕ အက်ဳိးတုိ႔ကုိ ၾကံဆနိုင္၏။
မဟာဝိဇိတမင္းသည္ ဤ အဂၤါရွစ္ပါးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း သည္လည္း ထုိယဇ္၏ အရံအတားမ်ား ျဖစ္ၾက၏၊



အဂၤါေလးပါး
(ထို႔ျပင္) ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားသည္ အဂၤါေလးပါးနွင့္ ျပည့္စံု၏။
(၁) အမိဘက္ အဖဘက္ ႏွစ္ဖက္စလံုးတုိ႔မွ ေကာင္းေသာ ဇာတ္ရွိ၏၊ ဘုိးေဘး ခုနစ္ဆက္တုိင္ေအာင္မ်ဳိးရိုး သန္႔ေသာ အမိဝမ္းရွိ၏၊ ဇာတ္ႏွင့္စပ္ေသာ စကားျဖင့္ အပယ္မခံရ၊ အကဲ႔ရဲ႕ မခံရ။
(၂) ေဝဒက်မ္းလာ ဂါထာတုိ႔ကုိ ရြတ္ဆုိတတ္၏၊ ေဝဒက်မ္းတုိ႔ကုိ ေဆာင္၏၊ အဘိဓာန္ (နိဃ႑ဳ) က်မ္း၊ အလကၤာ (ကဋဳဘ) က်မ္း၊ သဒဿဒါ (အကၡရပၸေဘဒ) က်မ္း၊ ငါးခုေျမာက္ ဣတိဟာသ က်မ္းႏွင့္တကြ ေဗဒင္သံုးပံုတုိ႔၏ တစ္ဖက္ကမ္းသုိ႔ ေရာက္၏၊ ပဒက်မ္းကုိ တတ္၏၊ ဗ်ာကရုဏ္းက်မ္းကုိ တတ္၏၊ ေလာကာယတက်မ္း၊ မဟာပုရိသလကၡဏာက်မ္းတုိ႔၌ အျကြင္းမဲ႔ တတ္ေျမာက္၏။
(၃) သီလရွိ၏၊ ႀကီးပြါးေသာ သီလရွိ၏၊ ႀကီးပြါးေသာ သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၏။
(၄) ပညာရွိ၏၊ လိမၼာ၏၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္ရွိ၏၊ ယဇ္ေယာက္မကုိင္ေသာ သူတုိ႔တြင္ ပဌမ ေသာ္လည္းေကာင္း ဒုတိယေသာ္ လည္းေကာင္း ျဖစ္၏။
ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားသည္ ဤ အဂၤါေလးပါးနွင့္ ျပည့္စံုျခင္း သည္လည္း ထုိယဇ္၏ အရံအတားမ်ား ျဖစ္ၾက၏။



စိတ္ထား သုံးပါး
ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားသည္ မဟာဝိဇိတမင္းအား ယဇ္မပူေဇာ္မီ ေရွးဦးစြာပင္လွ်င္ သံုးပါးေသာ စိတ္ထားတုိ႔ကုိ ၫႊန္ၾကား၏ -
(၁) ယဇ္ႀကီးပူေဇာ္ရန္ ၾကံစည္ေတာင့္တေနေသာ (ကာလ၌) အသွ်င္မင္းသည္ ငါ၏
စည္းစိမ္မ်ားစြာ ကုန္ခန္းလိမ့္မည္ ဟု ႏွလံုးမသာျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊ ထုိ ႏွလံုးမသာျခင္းကုိ မျဖစ္ေစသင့္ပါ။
(၂) ယဇ္ႀကီးပူေဇာ္ဆဲ (ကာလ၌) အသွ်င္မင္းသည္ ငါ၏
စည္းစိမ္မ်ားစြာ ကုန္ခန္းသည္ ဟု ႏွလံုးမသာျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊ ထုိ ႏွလံုးမသာျခင္းကုိ မျဖစ္ေစသင့္ပါ။
(၃) ယဇ္ႀကီးပူေဇာ္ၿပီးေသာ (ကာလ၌) အသွ်င္မင္းသည္ ငါ၏
စည္းစိမ္မ်ားစြာ ကုန္ခန္းခဲ့သည္ ဟု ႏွလံုးမသာျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊ ထုိ ႏွလံုးမသာျခင္းကုိ မျဖစ္ေစသင့္ပါ။
ပုဏၰား ဤသံုးပါးေသာ စိတ္ထားတုိ႔ကုိ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားသည္ မဟာဝိဇိတမင္းအား ယဇ္မပူေဇာ္မီ ေရွးဦးကပင္လွ်င္ ၫႊန္ၾကား၏။



ဆယ္ပါးေသာ အျခင္းအရာ
ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားသည္ မဟာဝိဇိတမင္းအား ဤဆယ္ပါးေသာ အျခင္းအရာတုိ႔ျဖင့္ အလွဴခံတုိ႔အေပၚ၌ (ျဖစ္တတ္ေသာ) ႏွလံုးမသာျခင္းကုိ ယဇ္မပူေဇာ္မီ ေရွးဦးက ပင္လွ်င္ ပယ္ေဖ်ာက္၏ -
(၁) အသွ်င္၏ ယဇ္ပြဲသုိ႔ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိသူ၊ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္သူတုိ႔သည္ လာျကမည္၊ ထုိသူတုိ႔တြင္ အသက္ကုိ သတ္ေလ့ရွိ ပါက ထုိသူတုိ႔သာ (မေကာင္းက်ဳိး ျဖစ္မည္)၊ ထုိသူတုိ႔တြင္ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ သူတုိ႔ကုိ အာရုံျပဳ၍ ေပးလွဴ ပူေဇာ္ပါ၊ စြန္႔ၾကဲပါ၊ ဝမ္းေျမာက္ပါ၊ စိတ္ကုိ ၾကည္ေစပါ။
(၂) ခုိးယူေလ့ရွိသူ၊ ခုိးယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာသူ။
(၃) ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ေလ့ရိွေသာ သူ၊ ကာမဂုဏ္တုိ႔၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ သူ။
(၄) မဟုတ္မမွန္ေျပာေလ့ရွိေသာသူ၊ မဟုတ္မမွန္ ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ သူ။
(၅) ကုန္းစကားကုိ ေျပာေလ့ရွိေသာ သူ၊ ကုန္းစကားမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာသူ။
(၆) ရုန့္ၾကမ္းေသာ စကားကုိ ေျပာေလ့ရွိေသာ သူ၊ ရုန္႔ၾကမ္းေသာ စကားမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာ သူ။
(၇) ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားကုိ ေျပာေလ့ရွိသူ၊ ၿပိန္ဖ်င္းေသာ စကားမွ ေရွာင္ၾကဥ္သူ။
(၈) လုိခ်င္တပ္မက္ျခင္း အဘိဇၥ်ာ ရွိသူ၊ လုိခ်င္တပ္မက္ျခင္း အဘိဇၥ်ာ မရွိသူ။
(၉) ပ်က္စီးေစလုိေသာ စိတ္ရွိသူ၊ ပ်က္စီးေစလုိေသာ စိတ္မရွိသူ။
(၁ဝ) မွားေသာ အယူရွိသူ၊ မွန္ေသာ အယူရွိသူ။



အေၾကာင္း တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါး
ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားသည္ ယဇ္ႀကီးပူေဇာ္ဆဲ ျဖစ္ေသာ မဟာဝိဇိတမင္းအား ဤအေျကာင္း တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးျဖင့္ (အက်ဳိးစီးပြားကုိ) ေကာင္းစြာ ျပ၏၊ စိတ္ကုိ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္ေစ၏၊ ေကာင္းစြာ ထက္သန္ေစ၏၊ ေကာင္းစြာ ရႊင္လန္းေစ၏ -
(၁) ယဇ္ပူေဇာ္ဆဲ အသွ်င္မင္းအား မဟာဝိဇိတမင္းသည္ ယဇ္ႀကီးပူေဇာ္၏၊ ထုိ (မင္း) သည္ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန အရံမင္းတုိ႔ကုိ မတုိင္ပင္၊ ထုိသုိ႔ျဖစ္လ်က္ အသွ်င္မင္းသည္ ဤသုိ႔ေသာ ယဇ္ႀကီးကုိ ပူေဇာ္ဘိ၏ ဟု ေျပာဆုိမည့္သူ တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ ရွိတန္ရာ၏၊ (သုိ႔ေသာ္) အသွ်င္မင္းအား ေျပာဆုိသူသည္ တရား သျဖင့္ (ေျပာဆုိသူ) မျဖစ္ႏုိင္ပါ၊ အေၾကာင္းေသာ္ကား အသွ်င္မင္းသည္ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန အရံမင္းတုိ႔ကုိ တုိင္ပင္ၿပီး ျဖစ္ပါ၏။
ဤ (အေၾကာင္း) ေၾကာင့္ ဤယဇ္ႀကီး ပူေဇာ္သင့္သည္ကုိ အသွ်င္မင္း သိပါေလာ့၊ အသွ်င္သည္ ေပးလွဴ ပူေဇာ္ပါ၊ စြန္႔ၾကဲပါ၊ ဝမ္းေျမာက္ပါ၊ မိမိသႏၲာန္(စိတ္)ကုိ ၾကည္ေစပါ။
(၂) နိဂံုးဇနပုဒ္ေန အမတ္မင္းမႈထမ္းတုိ႔ကုိ မတုိင္ပင္။
(၃) နိဂံုးဇနပုဒ္ေန ပုဏၰားသူေဌးတုိ႔ကုိ။
(၄) နိဂံုးဇနပုဒ္ေန ဥစၥာအစုအပံုရွိေသာ သူျကြယ္တုိ႔ကုိ မတုိင္ပင္၊
(၅) မဟာဝိဇိတမင္းသည္ ယဇ္ႀကီးပူေဇာ္၏၊ ထုိ(မင္း) သည္ အမိဘက္ အဖဘက္ ႏွစ္ဖက္စလံုးတုိ့မွ ေကာင္းေသာ ဇာတ္ မရွိ၊ ဘုိးေဘး ခုနစ္ဆက္ တုိင္ေအာင္ မ်ဳိးရိုးသန္႔ေသာ အမိဝမ္းလည္း မရွိ၊ ဇာတ္ႏွင့္စပ္ေသာ စကားျဖင့္ အပယ္ခံရ၏၊ အကဲ႔ရဲ႕ ခံရ၏၊ ထုိသုိ႔ျဖစ္လ်က္ ဤယဇ္ႀကီးကုိ ပူေဇာ္ဘိ၏- ဟု ေျပာဆုိမည့္သူ တစ္စံု တစ္ေယာက္ ရွိရာ၏၊ (သုိ႔ေသာ္) ဤသုိ႔လည္း အသွ်င္မင္းအား ေျပာဆုိသူသည္ တရားသျဖင့္ (ေျပာဆုိသူ) မျဖစ္ပါ၊ အသွ်င္မင္းသည္ အမိဘက္ အဖဘက္ ႏွစ္ဖက္စလံုးတုိ႔မွ ေကာင္းေသာ ဇာတ္ရွိပါ၏၊ ဘုိးေဘး ခုနစ္ဆက္တုိင္ေအာင္ မ်ဳိးရိုးသန္႔ေသာ အမိဝမ္းလည္း ရွိပါ၏၊ ဇာတ္ႏွင့္စပ္ေသာ စကားျဖင့္ အပယ္ မခံရပါ၊ အကဲ႔ရဲ႕ မခံရပါ။ ဤ (အေၾကာင္း) ေၾကာင့္ ဤယဇ္ႀကီး ပူေဇာ္သင့္သည္ကုိ အသွ်င္မင္း သိပါေလာ့၊ အသွ်င္သည္ ေပးလွဴ ပူေဇာ္ပါ၊ စြန္႔ၾကဲပါ၊ ဝမ္းေျမာက္ပါ၊ မိမိသႏၲာန္(စိတ္)ကုိ ၾကည္ေစပါ။
(၆) မဟာဝိဇိတမင္းသည္ ယဇ္ႀကီးပူေဇာ္၏၊ ထုိ(မင္း) သည္ အဆင္းမလွ၊ ရွုခ်င္ဖြယ္ မရွိ၊ ၾကည္ညဳိ ဖြယ္ မရွိ၊ ေကာင္းျမတ္ေသာ အဆင္း သဏဿဍန္ႏွင့္ မျပည့္စံု၊ ျဗဟၼာႏွင့္တူေသာ အဆင္း မရွိ၊ ျဗဟၼာႏွင့္တူေသာ ကုိယ္မရွိ၊ မခံ့ညား ေသးသိမ္ေသာကုိယ္ခႏဿဓာ ရွိ၏။
(၇) မျကြယ္ဝ၊ ဥစၥာမ်ားစြာ မရွိ၊ စည္းစိမ္ မရွိ၊ ေရႊေငြမ်ားစြာ မရွိ၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ အသံုးအေဆာင္ မရွိ၊ ဥစၥာစပါး မ်ားစြာ မရွိ၊ ဘ႑ာတုိက္ က်ီၾကမျပည့္။
(၈) ဗုိလ္ပါအင္အား မရွိ၊ သစၥာရွိေသာ၊ အမိန္႔ကုိ ရိုေသစြာ လုိက္နာေသာ အဂၤါေလးပါး ရွိေသာ စစ္သည္ႏွင့္လည္း မျပည့္စံု၊ (စစ္သည္ဗိုလ္ပါ) အျခံအရံျဖင့္ ရန္သူတုိ႔ကုိ ဖိႏွိပ္လႊမ္းမုိးေန သကဲ႔သုိ႔လည္း မျဖစ္။
(၉) သဒဿဓါတရားလည္း မရွိ၊ မေပးကမ္း မစြန္႔ၾကဲတတ္၊ (အျမတ္ကုိ ေပးတတ္ေသာ) အလွဴ ရွင္ လည္းမဟုတ္၊ ရဟန္း ပုဏၰား အထီးက်န္သူ ခရီးသြား ဖုန္းေတာင္းယာစကာတုိ႔အတြက္ မပိတ္ေသာ တံခါးရွိသည္လည္း မဟုတ္၊ ေရတြင္း သဖြယ္ျဖစ္၍ ေကာင္းမႈတုိ႔ကုိ ျပဳသည္လည္း မဟုတ္။
(၁ဝ) အၾကားအျမင္မမ်ား။
(၁၁) စကားတို့၏ အနက္အဓိပၸါယ္ကို မသိ။
(၈) ပညာမရွိ၊ မလိမၼာ၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္မရွိ၊ ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ဆဲ ျဖစ္လတၱံ႕ အက်ဳိးတုိ႔ကုိ မၾကံဆနိုင္။
ထုိသုိ့ျဖစ္လ်က္ ဤယဇ္ႀကီးကုိ ပူေဇာ္၏ ဟု ေျပာဆုိမည့္သူ တစ္စံု တစ္ေယာက္သည္ ရွိရာ၏၊ (သုိ႔ေသာ္) ဤသုိ႔ အသွ်င္မင္း အား ေျပာဆုိသူသည္ တရားသျဖင့္ ေျပာဆုိသူ မျဖစ္ပါ၊ အသွ်င္မင္းသည္ ပညာရွိ၏၊ လိမၼာ၏၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္ရွိ၏၊ ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ဆဲ ျဖစ္လတၱံ႕ အက်ဳိးတုိ႔ကုိ ၾကံဆနိုင္၏။
(၁၃) မဟာဝိဇိတမင္းသည္ ယဇ္ႀကီးပူေဇာ္၏၊ ထုိမင္း၏ ပုေရာဟိတ္ ပုဏၰားသည္ အမိဘက္ အဖဘက္ ႏွစ္ဖက္စလံုးတုိ့မွ ေကာင္းေသာ ဇာတ္ မရွိ၊ ဘုိးေဘး ခုနစ္ဆက္ တုိင္ေအာင္ မ်ဳိးရိုးသန္႔ေသာ အမိဝမ္းလည္း မရွိ၊ ဇာတ္ႏွင့္စပ္ေသာ စကားျဖင့္ အပယ္ခံရ၏၊ အကဲ႔ရဲ႕ ခံရ၏၊ ထုိသုိ႔ျဖစ္လ်က္ ဤယဇ္ႀကီးကုိ ပူေဇာ္ဘိ၏- ဟု ေျပာဆုိမည့္သူ တစ္စံု တစ္ေယာက္ ရွိရာ၏၊ (သုိ႔ေသာ္) ဤေျပာဆုိသူသည္ တရားသျဖင့္ (ေျပာဆုိသူ) မျဖစ္ပါ၊ အသွ်င္မင္း၏ ပုေရာဟိတ္ ပုဏဿဏားသည္ အမိဘက္ အဖဘက္ ႏွစ္ဖက္စလံုးတုိ႔မွ ေကာင္းေသာ ဇာတ္ရွိပါ၏၊ ဘုိးေဘး ခုနစ္ဆက္တုိင္ေအာင္ မ်ဳိးရိုးသန္႔ေသာ အမိဝမ္းလည္း ရွိပါ၏၊ ဇာတ္ႏွင့္စပ္ေသာ စကားျဖင့္ အပယ္ မခံရပါ၊ အကဲ႔ရဲ႕ မခံရပါ။ ဤ (အေၾကာင္း) ေၾကာင့္ ဤယဇ္ႀကီး ပူေဇာ္သင့္သည္ကုိ အသွ်င္မင္း သိပါေလာ့၊ အသွ်င္သည္ ေပးလွဴ ပူေဇာ္ပါ၊ စြန္႔ၾကဲပါ၊ ဝမ္းေျမာက္ပါ၊ မိမိသႏၲာန္(စိတ္)ကုိ ၾကည္ေစပါ။
(၁၄) ထုိမင္း၏ ပုေရာဟိတ္ ပုဏၰားသည္ ေဝဒက်မ္းလာ ဂါထာတုိ႔ကုိ မရြတ္ဆုိတတ္၊ ေဝဒက်မ္း တုိ႔ကုိ မေဆာင္၊ အဘိဓာန္ (နိဃ႑ဳ) က်မ္း၊ အလကၤာ (ေကဋဳဘ) က်မ္း၊ သဒဿဒါ (အကၡရပၸေဘဒ) က်မ္း၊ ငါးခုေျမာက္ ဣတိဟာသ က်မ္းႏွင့္တကြ ေဗဒင္သံုးပံုတုိ႔၏ တစ္ဖက္ကမ္းသုိ႔ မေရာက္၊ ပဒက်မ္းကုိမတတ္၊ ဗ်ာကရုဏ္း က်မ္းကုိ မတတ္၊ ေလာကာယတက်မ္း၊ မဟာပုရိသ လကၡဏာက်မ္းတုိ႔၌ အျကြင္းမဲ႔ မတတ္ေျမာက္။
(၁၅) ထုိမင္း၏ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားသည္ သီလလည္း မရွိ၊ တုိးပြါးၿပီးေသာ သီလလည္း မရွိ၊ တုိးပြါး ၿပီးေသာ သီလႏွင့္ မျပည့္စံု။
(၁၆) ထုိမင္း၏ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားသည္ ပညာလည္း မရွိ၊ မလိမၼာ၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္လည္း မရွိ၊ ယဇ္ေယာက္မ ကုိင္ေသာ သူတုိ႔တြင္ ပဌမေသာ္၊ ဒုတိယ မျဖစ္၊ ထုိသုိ႔ျဖစ္လ်က္ ဤယဇ္ႀကီးကုိ ပူေဇာ္ဘိ၏ ဟု ေျပာဆုိမည့္သူ တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ ရွိရာ၏၊ (သုိ႔ေသာ္) ဤသုိေျပာဆုိသူသည္ တရားသျဖင့္ (ေျပာဆုိသူ) မျဖစ္ပါ။ အသွ်င္မင္း၏ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားသည္ ပညာရွိ၏၊ လိမၼာ၏၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္ရွိ၏။ ယဇ္ေယာက္မကုိင္ေသာ သူတုိ႔တြင္ ပဌမေသာ္၊ ဒုတိယ ျဖစ္ပါ၏။
ဤ (အေၾကာင္း) ေၾကာင့္ ဤယဇ္ႀကီးပူေဇာ္သင့္သည္ကုိ အသွ်င္မင္းသည္ သိပါေလာ့၊ အသွ်င္ ေပးလွဴပူေဇာ္ပါ၊ အသွ်င္ စြန္႔ၾကဲပါ၊ ဝမ္းေျမာက္ ပါ၊ မိမိသႏၲာန္(စိတ္)ကုိ ၾကည္ေစပါ။
ဤသုိ႔ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰားသည္ ယဇ္ႀကီးပူေဇာ္ဆဲျဖစ္ေသာ မဟာဝိဇိတမင္းအား ဤတစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ျဖင့္ (အက်ဳိးစီးပြားကုိ) ေကာင္းစြာ ျပ၏၊ စိတ္ကုိ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္ ေစ၏၊ ေကာင္းစြာ ထက္သန္ေစ၏၊ ေကာင္းစြာ ရႊင္လန္းေစ၏။
ထုိအလွဴ (ယဇ္) ပြဲ၌ ႏြားတုိ႔ကုိ မသတ္ရ၊ ဆိတ္ႏွင့္ သုိးတုိ႔ကုိ မသတ္ရ၊ ၾကက္ ဝက္တုိ႔ကုိ မသတ္ရ၊ သတၱဝါ အမ်ဳိးမ်ဳိး တုိ႔ကုိ မသတ္ရ၊ ယဇ္တုိင္ (ျပုလုပ္ရန္) သစ္ပင္တုိ႔ကုိ မခုတ္ျဖတ္ရ၊ ယဇ္အခင္း (ျပုလုပ္ရန္) သမန္းျမက္ တုိ႔ကုိလည္း မရိတ္ရ၊ ထုိ (မဟာဝိဇိတမင္း)၏ ကြၽန္အေစအပါး အမႈလုပ္တုိ႔သည္လည္း တုတ္ျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ ေသာေၾကာင့္ ေဘးျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ေသာေၾကာင့္ မ်က္ရည္ရႊဲစုိ ငုိလ်က္ အမႈတုိ႔ကုိ ျပဳလုပ္ၾကသည္ မဟုတ္ျက၊ အလုိရွိသူတုိ႔သာ ျပဳလုပ္ၾကရ၏၊ အလုိမရွိသူတုိ႔သည္ မျပဳလုပ္ၾကရ၊ အလုိရွိေသာ အမႈကုိသာ ျပဳလုပ္ ၾကရ၏၊ အလုိမရွိေသာ အမႈကုိ မျပဳလုပ္ၾကရ၊ ထုိအလွဴ (ယဇ္) ပြဲကို ေထာပတ္ ဆီ ဆီဦး ႏုိ႔ဓမ္း ပ်ား တင္လဲျဖင့္သာ ေပးလွူ၏။
ထုိအခါ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန အရံမင္းတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန အမတ္ မင္းမႈထမ္းတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန ပုဏၰားသူေဌးတုိ႔သည္ လည္းေကာင္း၊ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန ဥစၥာအစုအပံုရွိေသာ သူျကြယ္တုိ႔သည္ လည္းေကာင္း ဥစၥာမ်ားစြာကုိ ယူလ်က္ မဟာဝိဇိတမင္းအား - မင္းျမတ္ မင္းျမတ္ကုိသာ ရည္ရြယ္၍ ဤဥစၥာတို့ကုိ ေဆာင္ခဲ႔ပါ၏၊ မင္းျမတ္သည္ ထုိ (ဥစၥာ) ကုိ ခံယူေတာ္မူပါ- ဟု ေလွ်ာက္ကုန္၏။
အခ်င္းတုိ႔ (ငါ)အလုိမရွိပါ၊ တရားေသာ အခြန္အတုတ္ျဖင့္ စုေဆာင္းထားေသာ ဤငါ့ဥစၥာသည္လည္း မ်ားလွ၏၊ ထုိ (သင္တုိ႔၏ဥစၥာ) သည္လည္း သင္တုိ႔၏ (ဥစၥာပင္) ျဖစ္ပါေစ၊ ဤ (ငါ့ဥစၥာ) မွလည္း ထပ္၍ ယူကုန္ဦးေလာ့ ဟု မိန္႔၏။
ဤသုိ႔ မဟာဝိဇိတမင္းက ျငင္းပယ္လုိက္သည္ရွိေသာ္ ထုိသူတုိ႔သည္ တစ္ခုေသာ ေနရာသုိ႔ ဖဲသြားၾကၿပီးလွ်င္ - ဤဥစၥာတုိ႔ကို မိမိတုိ႔အိမ္သုိ႔ ျပန္၍ ယူေဆာင္ရန္ မသင့္၊ မဟာဝိဇိတမင္းသည္ ယဇ္ႀကီးပူေဇာ္၏၊ ယခုငါတုိ႔သည္ ထုိမင္းသုိ႔ အတုလုိက္၍ ယဇ္ပူေဇာ္ကုန္အံ့ - ဟု ညီညြတ္စြာ ၾကံစည္ ဆံုးျဖတ္ျက၏။
ထုိအခါ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန အရံမင္းတုိ႔သည္ အလွဴ (ယဇ္) ဝင္း၏ အေရွ႕မ်က္ႏွာ၌ အလွဴပြဲ တုိ႔ကုိ ျဖစ္ေစကုန္၏၊ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန အမတ္ မင္းမႈထမ္းတုိ႔သည္ အလွဴ (ယဇ္) ဝင္း၏ ေတာင္မ်က္ႏွာ၌ အလွဴပြဲတုိ႔ကုိ ျဖစ္ေစကုန္၏၊ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန ပုဏၰားသူေဌးတုိ႔သည္ အလွဴ (ယဇ္) ဝင္း၏ အေနာက္မ်က္ႏွာ၌ အလွဴပြဲတုိ႔ကုိ ျဖစ္ေစကုန္၏၊ နိဂံုးဇနပုဒ္ေန သူေဌးသူျကြယ္တုိ႔သည္ အလွဴ (ယဇ္) ဝင္း၏ ေျမာက္မ်က္ႏွာ၌ အလွဴပြဲတုိ႔ကုိ ျဖစ္ေစကုန္၏။
ထုိအလွဴ (ယဇ္) ပြဲ၌ ႏြားတုိ႔ကုိ မသတ္ရ၊ ဆိတ္ႏွင့္ သုိးတုိ႔ကုိ မသတ္ရ၊ ၾကက္ ဝက္တုိ႔ကုိ မသတ္ရ၊ သတၱဝါ အမ်ဳိးမ်ဳိး တုိ႔ကုိ မသတ္ရ၊ ယဇ္တုိင္ (ျပုလုပ္ရန္) သစ္ပင္တုိ႔ကုိ မခုတ္ျဖတ္ရ၊ ယဇ္အခင္း (ျပုလုပ္ရန္) သမန္းျမက္ တုိ႔ကုိလည္း မရိတ္ရ၊ ထုိ (မဟာဝိဇိတမင္း)၏ ကြၽန္အေစအပါး အမႈလုပ္တုိ႔သည္လည္း တုတ္ျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ ေသာေၾကာင့္ ေဘးျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ေသာေၾကာင့္ မ်က္ရည္ရႊဲစုိ ငုိလ်က္ အမႈတုိ႔ကုိ ျပဳလုပ္ၾကသည္ မဟုတ္ျက၊ အလုိရွိသူတုိ႔သာ ျပဳလုပ္ၾကရ၏၊ အလုိမရွိသူတုိ႔သည္ မျပဳလုပ္ၾကရ၊ အလုိရွိေသာ အမႈကုိသာ ျပဳလုပ္ ၾကရ၏၊ အလုိမရွိေသာ အမႈကုိ မျပဳလုပ္ၾကရ၊ ထုိအလွဴ (ယဇ္) ပြဲကို ေထာပတ္ ဆီ ဆီဦး ႏုိ႔ဓမ္း ပ်ား တင္လဲျဖင့္သာ ေပးလွူ၏။
ဤ သုိ႔လွ်င္ ေလးမ်ဳိးေသာ သေဘာတူ အသင္းအပင္းတုိ႔ လည္းေကာင္း၊ မဟာဝိဇိတမင္း၌ ျပည့္စံု ေသာ ရွစ္ပါးေသာ အဂၤါတုိ႔ လည္းေကာင္း၊ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰား၌ ျပည့္စံုေသာ ေလးပါးေသာ အဂၤါတုိ႔ လည္းေကာင္း၊ သံုးပါးေသာ စိတ္ထားတုိ႔ လည္းေကာင္း ပုဏၰား ဤ (အလံုးစံုပါဝင္ေသာ ယဇ္) ကုိ သံုးပါးေသာ စိတ္ထားႏွင့္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ အရံအတားရွိေသာ ယဇ္၏ျပည့္စံုျခင္း ဟုဆုိအပ္၏ ဟူ၍ (ေဟာၾကား ေတာ္မူ၏)။
ဤသုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ္ ထုိပုဏၰားတုိ့သည္ ျပင္းျပက်ယ္ေလာင္ေသာ အသံျဖင့္ ပဲ႔တင္ထပ္မွ် (ဤသုိ႔) ေျပာဆုိၾကကုန္၏ - ေၾသာ္ အံ့ဖြယ္ေကာင္းေသာ ယဇ္ပြဲပါေပတကား၊ ေၾသာ္ အံ့ဖြယ္ ေကာင္းသည့္ ျပည့္စံုေသာ ယဇ္ပြဲပါေပတကား- ဟု ေျပာဆုိၾကကုန္၏။
ကူဋဒႏၲပုဏၰားသည္ကား ဆိတ္ဆိတ္သာလွ်င္ ထုိင္ေန၏၊ ထုိအခါ ထုိပုဏၰားတုိ႔သည္ ကူဋဒႏၲပုဏၰား ကုိ - အသွ်င္ကူဋဒႏၲသည္ ရဟန္းေဂါတမ၏ ေကာင္းေသာ စကားကုိ ေကာင္းေသာ စကား အေနျဖင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေကာင္းခ်ီး မေခၚသနည္း- ဟု ဆုိၾကကုန္၏။
အသွ်င္တုိ႔ ငါသည္ ရဟန္းေဂါတမ၏ ေကာင္းေသာ စကားကုိ ေကာင္းေသာ စကားအေနျဖင့္ ေကာင္းခ်ီးမေခၚသည္ မဟုတ္ပါ၊ အၾကင္သူသည္ ရဟန္းေဂါတမ၏ ေကာင္းေသာ စကားကုိ ေကာင္း ေသာ စကားအေနျဖင့္ ေကာင္းခ်ီး မေခၚျငားအံ၊ ထုိသူ၏ ဦးေခါင္းေသာ္လည္း ျပတ္က်ေလရာ၏၊ အသွ်င္တုိ႔ စင္စစ္ေသာ္ကား ငါသည္ ဤသုိ႔ စဥ္းစားေနပါ၏ -ရဟန္းေဂါတမသည္ - ဤသုိ႔ ငါၾကားဖူး၏- ဟူ၍ေသာ္လည္းေကာင္း -ဤသုိ႔ ျဖစ္ထုိက္၏- ဟူ၍ ေသာ္လည္းေကာင္း မဆုိ -ထုိအခါ၌ ဤသုိ႔ျဖစ္ဖူး၏၊ ဤသုိ႔ေသာ အျခင္းအရာ ျဖစ္ဖူး၏ ဟူ၍သာလွ်င္ ဆုိေခ်၏။ အခ်င္းတုိ႔ ထုိ႔ေၾကာင့္ ငါသည္ ဤသုိ႔ ေတြးထင္မိ၏ -ရဟန္းေဂါတမသည္ ထုိစဥ္အခါ၌ ယဇ္၏အရွင္ျဖစ္ေသာ မဟာဝိဇိတမင္း ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ထုိယဇ္ကုိ ပူေဇာ္ရာ၌ ၫႊန္ၾကားေသာ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰား ေသာ္လည္းေကာင္း
ျဖစ္တန္ရာ၏ ဟူ၍ ငါထင္မိ၏- ဟု (ျပန္ေျပာၿပီးလွ်င္) -
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ဤသုိ႔ေသာယဇ္ကုိ ပူေဇာ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပူေဇာ္ရာ၌ ၫႊန္ၾကား၍ေသာ္ လည္းေကာင္း ခႏဿဓာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွေနာက္၌ နတ္ျပည္သုိ႔ ကပ္ေရာက္ခဲ႔သည္ကုိ အမွတ္ရ ပါသေလာ ဟု (ျမတ္စြာဘုရားအား ေမးေလွ်ာက္၏)။
ပုဏၰား ဤသုိ႔ေသာ ယဇ္ကုိ ပူေဇာ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ပူေဇာ္ရာ၌ ၫႊန္ၾကား၍ ေသာ္လည္းေကာင္း ခႏဿဓာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွေနာက္၌ နတ္ျပည္သုိ႔ ကပ္ေရာက္ခဲ႔သည္ကုိ ငါအမွတ္ရ ပါ၏၊ ထုိစဥ္အခါ၌ ငါသည္ ထုိယဇ္ကုိ ပူေဇာ္ရာ၌ ၫႊန္ၾကားေသာ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰား ျဖစ္ခဲ႔ေပ၏။