အကုသုိလ္တို႔၏ အေျခအျမစ္အရင္းမူလသံုးပါး
(က) လုိခ်င္မႈ (ေလာဘ)၊
(ခ) ျပစ္မွားမႈ (ေဒါသ)၊
(ဂ) ေတြေဝမႈ (ေမာဟ)
လုိခ်င္မႈ (ေလာဘ)။ ။ အၾကင္တပ္မက္မႈ (ရာဂ)၊ ျပင္းစြာတပ္မက္မႈ (သာရာဂ)၊ အဖန္ဖန္ဆြဲေဆာင္မႈ (အႏုနယ)၊ မဆန္႔က်င္မႈ (အႏုေရာဓ)၊ ႏွစ္သက္မႈ (နနဿဒီ)၊ ႏွစ္သက္တပ္မက္မႈ (နနဿဒိရာဂ)၊ စိတ္၏ ျပင္းစြာတပ္မက္မႈ (စိတၱသာရာဂ)၊ လုိလားမႈ (ဣစဿဆာ)၊ တပ္မက္ ေတြေဝမႈ (မုစဿဆာ)၊ မ်ဳိမတတ္တပ္မက္မႈ (အေဇၩာသာန)၊ ဆာေလာင္မႈ (ေဂဓ)၊ ထက္ဝန္းက်င္ဆာေလာင္မႈ (ပရိေဂဓ)၊ တြယ္တာမႈ (သဂ)၊ ေစးကပ္မႈ (ပကၤ)၊ ဆြဲငင္မႈ (ဧဇာ)၊ လွည့္ပတ္မႈ (မာယာ)၊ ျဖစ္ေစမႈ (ဇနိကာ)၊ ေကာင္းစြာ ျဖစ္ေစမႈ (သဉဿဇနနီ)၊ ခ်ဳပ္စပ္မႈ (သိဗၺိနီ)၊ ဖြဲ႕ယွက္မႈ (ဇာလိနီ)၊ ေအာက္ေမ့စီးဆင္းမႈ (သရိတာ)၊ စြဲၿငိမႈ (ဝိသတၱိကာ)၊ ယုိစီးမႈ (ေသာတ)၊ ပ်ံ႕ႏွံ႔တပ္မက္မႈ (ဝိသဋာ)၊ (အာရုံကုိ) ရရန္အားထုတ္မႈ (အာယူဟနီ)၊ အေဖာ္ျဖစ္မႈသေဘာ (ဒုတိယာ)၊ ေတာင့္တမႈ (ပဏိဓိ)၊ ဘဝ၌ ေႏွာင္ဖြဲ႕တတ္ေသာ ႀကဳိးႏွင့္တူေသာ သေဘာ (ဘ၀ေနတၱိ)၊ ေတာႏွင့္တူေသာ သေဘာ (ဝန)၊ ေတာႀကီးႏွင့္တူေသာ သေဘာ (ဝနထ)၊ ေပါင္းေဖာ္ျခင္းသေဘာ (သႏၴဝ)၊ ေစးကပ္ျခင္း သေဘာ (သိေနဟ)၊ ငဲ႕ကြက္ျခင္းသေဘာ (အေပကၡာ)၊ အထပ္ထပ္ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္းသေဘာ (ပဋိဗနဿဓု)၊ လုိခ်င္မႈ့(အာသာ)၊ လုိခ်င္ေသာ အျခင္းအရာ (အာသီသနာ)၊ လုိခ်င္တတ္သည့္ အျဖစ္ (အာသီသိတတၱ)၊ ရူပါရုံကုိ လုိခ်င္မႈ (ရူပါသာ)၊ သဒဿဒါရုံကုိ လုိခ်င္မႈ (သဒဿဒါသာ)၊ ဂႏဿဓာရုံကုိ လုိခ်င္မႈ (ဂႏဿဓာသာ)၊ ရသာရုံကုိ လုိခ်င္မႈ (ရသာသာ)၊ ေဖာ႒ဗၺာရုံကုိ လုိခ်င္မႈ (ေဖာ႒ဗၺာသာ)၊ လာဘ္ကုိ လုိခ်င္မႈ (လာဘာသာ)၊ ဥစၥာကုိလုိခ်င္မႈ (ဓနာသာ)၊ သားသမီးကုိ လုိခ်င္မႈ (ပုတၱာသာ)၊ အသက္ကုိ လုိခ်င္မႈ (ဇီဝိတာသာ)၊ ငါ့ဥစၥာဟုေျပာဆုိ ေစတတ္ေသာ သေဘာ (ဇပၸါ)၊ အလြန္ေျပာဆုိေစတတ္ေသာ သေဘာ (အဘိဇပၸါ)၊ ေျပာဆုိေစတတ္ေသာ အျခင္းအရာ (ဇပၸနာ)၊ ေျပာဆုိေစတတ္သည့္အျဖစ္ (ဇပၸိတတၱ)၊ အာရုံ၌ လုယက္ျခင္းသေဘာ (ေလာလုပၸ)၊ အာရုံ၌ လုယက္ေသာအျခင္းအရာ (ေလာလုပၸါယနာ)၊ အာရုံ၌ လုယက္ တတ္သည့္ အျဖစ္ (ေလာလုပၸါယိ တတၱ)၊ အၿမီးနန္႔သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေသာသေဘာ (ပုစဿဆဉဿဇိကတာ)၊ အေကာင္းႀကိဳက္မႈ (သာဓုကမ်တာ)၊ မတရား တပ္မက္မႈ (အဓမၼရာဂ)၊ အဆမတန္လုိခ်င္မႈ (ဝိသမေလာဘ)၊ ႏွစ္သက္မႈ (နိကႏၲိ)၊ ႏွစ္သက္ေသာ အျခင္းအရာ (နိကာမနာ)၊ ေမွ်ာ္လင့္မႈ (ပတၳနာ)၊ ခ်စ္ခင္မႈ (ပိဟနာ)၊ အလြန္ေမွ်ာ္လင့္မႈ (သမၸတ ၳနာ)၊ ကာမဂုဏ္၌ တပ္မက္မႈ (ကာမတဏွာ)၊ ဘဝ၌ တပ္မက္မႈ (ဘဝတဏွာ)၊ ဘဝကင္းျပတ္သည္၌ တပ္မက္မႈ (ဝိဘဝတဏွာ)၊ ရူပဘံု၌ တပ္မက္မႈ (ရူပတဏွာ)၊ အရူပဘုံ၌ တပ္မက္မႈ (အရူပတဏွာ)၊ ဘဝခ်ဳပ္ျခင္း၌ တပ္မက္မႈ (နိေရာဓတဏွာ)၊ အသံ၌ တပ္မက္မႈ (သဒဿဒတဏွာ)၊ အနံ႔၌ တပ္မက္မႈ (ဂနဿဓတဏွာ)၊ အရသာ၌ တပ္မက္မႈ (ရသတဏွာ)၊ အေတြ႕၌ တပ္မက္မႈ (ေဖာ႒ဗၺတဏွာ)၊ တရား၌ တပ္မက္မႈ (ဓမၼတဏွာ)၊ ဝဋ္ဆင္းရဲ၌ နစ္ျမဳပ္ေစျခင္းသေဘာ (ၾသဃ)၊ ယွဥ္ေစျခင္းသေဘာ (ေယာဂ)၊ ထံုးဖြဲ႕ျခင္းသေဘာ (ဂႏၴ)၊ စြဲလန္းမႈသေဘာ (ဥပါဒါန္)၊ ပိတ္ပင္ျခင္းသေဘာ (အာဝရဏ)၊ တားျမစ္ျခင္းသေဘာ (နီဝရဏ)၊ ဖံုးကြယ္ျခင္းသေဘာ (ဆဒန)၊ ေႏွာင္ဖြဲ႕ျခင္းသေဘာ (ဗႏဿဓန)၊ ညစ္ႏြမ္းေစတတ္ေသာသေဘာ (ဥပကၠိေလသ)၊ ျဖစ္ေပၚတတ္ေသာသေဘာ (အႏုသယ)၊ ထျကြတတ္ေသာသေဘာ (ပရိယု႒ာန)၊ ရစ္ပတ္တတ္ေသာ သေဘာ (လတာ)၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးအလုိရွိျခင္းသေဘာ (ေဝဝိစၦ)၊ ဆင္းရဲမႈ၏ အေျခအျမစ္ (ဒုကၡမႈလ)၊ ဆင္းရဲမႈ၏ အေၾကာင္းရင္း (ဒုကၡနိဒါန)၊ ဆင္းရဲမႈ၏ အမြန္အစ (ဒုကၡပၸဘဝ)၊ မာရ္မင္းေက်ာ့ကြင္း (မာရပါသ)၊ မာရ္မင္းငါးမွ်ားခ်ိတ္ (မာရဗဠိသ)၊ မာရ္မင္း၏ နယ္ပယ္ (မာရဝိသယ)၊ တပ္မက္မႈတဏွာျမစ္ (တဏွာနဒီ)၊ တပ္မက္မႈကြန္ရက္ (တဏွာဇာလ)၊ တပ္မက္မႈတဏွာေတာက္ (တဏွာဂဒဿဒုလ)၊ တပ္မက္မႈတဏွာသမုဒဿဒရာ (တဏွာသမုဒဿဒ)၊ လုိခ်င္မက္ေမာမႈ (အဘိဇၩာ)၊ လုိခ်င္မႈ (ေလာဘ)ဟူေသာ အကုသုိလ္တို႔၏ အေျခအျမစ္ အရင္းမူလသည္ ရွိ၏။
ဖ်က္ဆီးျပစ္မွားမႈ (ေဒါသ)။ ။ ငါ့ကို အက်ဳိးမဲ့ေအာင္ ျပဳခဲ့ၿပီဟု ရန္ၿငဳိးဖြဲ႕မႈ (အာဃာတ)၊ ငါ့ကို အက်ဳိးမဲ့ေအာင္ ျပဳေနၿပီဟု ရန္ၿငဳိးဖြဲ႕မႈ (အာဃာတ)၊ ငါ့ကို အက်ဳိးမဲ့ေအာင္ ျပဳလိမ့္မည္ဟု ရန္ၿငဳိးဖြဲ႕မႈ (အာဃာတ)။ ငါခ်စ္ခင္သူကို အက်ဳိးမဲ့ေအာင္ ျပဳခဲ့ၿပီဟု ရန္ၿငဳိးဖြဲ႕မႈ (အာဃာတ)၊ ငါခ်စ္ခင္သူကို အက်ဳိးမဲ့ေအာင္ ျပဳေနၿပီဟု ရန္ၿငဳိးဖြဲ႕မႈ (အာဃာတ)၊ ငါခ်စ္ခင္သူကို အက်ဳိးမဲ့ေအာင္ ျပဳလိမ့္မည္ဟု ရန္ၿငဳိးဖြဲ႕မႈ (အာဃာတ)၊ ငါမုန္းသူ၏ အက်ဳိးစီးပြါးကုိ ျပဳခဲ့ၿပီဟု၊ အက်ဳိးစီးပြါးကုိ ျပဳေနဆဲဟု၊ အက်ဳိးစီးပြါးကုိ ျပဳလိမ့္မည္ဟု ရန္ၿငဳိးဖြဲ႕မႈ (အာဃာတ)၊ တို့နွင့္အတူ အေျကာင္းမရွိပါဘဲ ရန္ၿငဳိးဖြဲ႕မႈ (အာဃာတ)တို့သည္ ျဖစ္၏။ ဤသေဘာရွိေသာ စိတ္၏ ရန္ၿငဳိးဖြဲ႕မႈ (အာဃာတ)၊ အထပ္ထပ္ရန္ၿငဳိးဖြဲ႕မႈ (ပဋိဃာတ)၊ ထိပါးမႈ (ပဋိဃ)၊ အလြန္ဆန္႔က်င္မႈ (ပဋိဝိေရာဓ)၊ စိတ္ဆုိးမႈ (ေကာပ)၊ အလြန္စိတ္ဆုိးမႈ (ပေကာပ)၊ ျပင္းစြာစိတ္ဆုိးမႈ (သမၸေကာပ)၊ ဖ်က္ဆီးျပစ္မွားမႈ (ေဒါသ)၊ လြန္စြာဖ်က္ဆီး ျပစ္မွားမႈ (ပေဒါသ)၊ ျပင္းစြာ ဖ်က္ဆီးျပစ္မွားမႈ (သမၸေဒါသ)၊ စိတ္ေဖာက္ျပန္မႈ (စိတၱဗ်ာပတၱိ)၊ စိတ္ပ်က္စီးမႈ (မေနာပေဒါသ)၊ အမ်က္ထြက္မႈ (ေကာဓ)၊ အမ်က္ထြက္ေသာ အျခင္းအရာ (ကုဇၩနာ)၊ အမ်က္ထြက္သည့္ အျဖစ္ (ကုဇၩိတတၱ)၊ ဖ်က္ဆီးျပစ္မွားမႈ (ေဒါသ)၊ ဖ်က္ဆီးျပစ္မွားေသာ အျခင္းအရာ (ဒုႆနာ)၊ ဖ်က္ဆီးျပစ္မွား သည့္ အျဖစ္ (ဒုႆိတတၱ)၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ (ဗ်ာပတၱိ)၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ အျခင္း အရာ (ဗ်ာပဇၨနာ)၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ အျဖစ္ (ဗ်ာပဇၨိတတၱ)၊ ဆန္႔က်င္မႈ (ဝိေရဓ)၊ အထပ္ထပ္ဆန္႔က်င္မႈ (ပဋိဝိေရာဓ)၊ ၾကမ္းတမ္းမႈ (စ႑ိကၠ)၊ ေကာင္းစြာ မေျပာဆုိႏုိင္ျခင္း (အသုေရာပ)၊ စိတ္မႏွစ္လုိမႈ (အနတၱမနတာ) သည္ ရွိ၏။
ေတြေဝမႈ (ေမာဟ)။ ။ ဆင္းရဲျခင္းကို မသိမႈ၊ ဆင္းရဲျဖစ္ေၾကာင္းကို မသိမႈ၊ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာကို မသိမႈ၊ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာသို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ကို မသိမႈ၊ အနာဂတ္အတြက္ မသိမႈ၊ အတိတ္အတြက္ မသိမႈ၊ ေရွ႕ေနာက္အတြက္ မသိမႈ၊ ေၾကာင္းက်ဳိးတရား (ပဋိစၥသမုပၸါဒ္) တို႔၌ မသိမႈ သည္ ရွိ၏။ ဤ မသိမႈ (အညာဏ)၊ မျမင္မႈ (အဒႆန) တို့သည္ အဝိဇၨာတည္းဟူေသာ တံခါးက်င္ (အဝိဇၨာလဂႌ)၊ ေတြေဝမႈ (ေမာဟ)ဟူေသာ အကုသုိလ္တို႔၏ အေျခအျမစ္အရင္း ျဖစ္၏။
No comments:
Post a Comment