ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ အၾကင္အခါ၌ ႐ူပါ၀စရစ်ာန္ကုိ အားထုတ္၏။ ကုသုိလ္လည္း မဟုတ္ အကုသုိလ္လည္း မဟုတ္ေသာ ကံ၏ အက်ဳိးလည္း မဟုတ္ေသာ ႀကိယာျဖစ္ေသာ မ်က္ေမွာက္ ဘ၀၌ ခ်မ္းသာစြာ ေနေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာျခင္း သုခ၊ ဆင္းရဲဲျခင္း ဒုကၡ တို႔ကုိ ပယ္ျခင္းေၾကာင့္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း ဥေပကၡာ ႏွင့္ယွဥ္ေသာ စတုတၳစ်ာန္သို႔ ေရာက္၍ ေန၏။ ထုိအခါ၌ အၾကင္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈ ဥေပကၡာ၊ လ်စ္လ်ဴ႐ႈေသာ အျခင္းအရာ ဥေပကၡာယနာ၊ လ်စ္လ်ဴ႐ႈတတ္သည္၏အျဖစ္ ဥေပကၡာယိတတၱ၊ ဥေပကၡာဟူေသာ စိတ္၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ တရားတို႔မွ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းသေဘာ ဥေပကၡာေစေတာ၀ိမုတၱိ သည္ ရွိ၏။ ဤသေဘာကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း ဥေပကၡာ ဟု ဆုိအပ္၏။ ၾကြင္းေသာ တရားတို႔သည္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း ဥေပကၡာ ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရားတို႔ မည္ကုန္၏။
႐ူပါ၀စရစ်ာန္ကုိ အားထုတ္ကာ ကုသုိလ္လည္း မဟုတ္၊ အကုသုိလ္လည္း မဟုတ္၊ မ်က္ေမွာက္ ကာလတြင္ ခ်မ္းသာျခင္းလည္းမဟုတ္၊ ဆင္းရဲျခင္းလည္းမဟုတ္၊ ဥေပကၡာျပဳလ်က္ လြတ္ေျမာက္ေနျခင္းေၾကာင့္ စတုတၳစ်ာန္၌ေနျခင္းကား လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္း ဥေပကၡာျဖစ္၏။
No comments:
Post a Comment