အာယတန တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးတို႔ကား-
(၁) ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏ္ ျဖစ္ရာ မ်က္စိအၾကည္ စကၡာယတန (စကၡဳပသာဒ၊ စကၡဳ၀တၳဳ၊ စကၡဳဒြါရ)။
အလင္းအာ႐ုံခံပစၥည္း
(၂) ျမင္သိစိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏ္ ျဖစ္ေၾကာင္း အဆင္း ႐ူပါယတန (႐ူပါ႐ုံ)။
အဆင္း
(၃) ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏ္ ျဖစ္ရာ နားအၾကည္ ေသာတာယတန (ေသာတပသာဒ၊ ေသာတ၀တၳဳ၊ ေသာတဒြါရ)။
အသံအာ႐ုံခံပစၥည္း
(၄) ၾကားသိစိတ္ ေသာတ၀ိညာဏ္ ျဖစ္ေၾကာင္း အသံ သဒၵါယတန (သဒၵါ႐ုံ)။
အသံ
(၅) နံသိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏ္ ျဖစ္ရာ ႏွာေခါင္းအၾကည္ ဃာနာယတန (ဃာနပသာဒ၊ ဃာန၀တၳဳ၊ ဃာနဒြါရ)။
အနံ႔အာ႐ုံခံပစၥည္း
(၆) နံသိစိတ္ ဃာန၀ိညာဏ္ ျဖစ္ေၾကာင္း အနံ႔ ဂႏၶာယတန (ဂႏၶာ႐ုံ)။
အနံ႔
(၇) လ်က္သိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏ္ ျဖစ္ရာလွ်ာအၾကည္ ဇိ၀ွါယတန(ဇိ၀ွါပသာဒ၊ ဇိ၀ွါ၀တၳဳ၊ ဇိ၀ွါဒြါရ)။
အရသာအာ႐ုံခံပစၥည္း
(၈) လ်က္သိစိတ္ ဇိ၀ွါ၀ိညာဏ္ ျဖစ္ေၾကာင္း အရသာ ရသာယတန (ရသာ႐ုံ)။
အရသာ
(၉) ထိသိစိတ္ ကာယ၀ိညာဏ္ ျဖစ္ရာ ကိုယ္အၾကည္ ကာယာယတန (ကာယပသာဒ၊ ကာယ၀တၳဳ၊ ကာယဒြါရ)။
ထိေတြ႕အာ႐ုံခံပစၥည္း
(၁၀) ထိသိစိတ္ ကာယ၀ိညာဏ္ ျဖစ္ေၾကာင္း အေတြ႕ ေဖာ႒ဗၺာယတန (ေဖာ႒ဗၺာ႐ုံ)။
ထိေတြ႕မႈ
(၁၁) သိမႈစိတ္ျဖစ္ရာ မနာယတန၁ (စိတ္ ၈၉-ပါး)။
စိတ္
(၁၂) သိမႈစိတ္ျဖစ္ေၾကာင္း သဘာ၀ ဓမၼာယတန (ဓမၼာ႐ုံ)
တရားသေဘာ
No comments:
Post a Comment